Εσύ που με το αετίσιο μάτι σου ζυγίζεις τους ανθρώπους. Συγκεκριμένα, τις γυναίκες!
Μετράς και αναμετριέσαι προχωρώντας κατά πως γέρνει η ζυγαριά σου.
Ασχολείσαι μόνο με ότι «κάτι λέει», με βάση τα δικά σου μέτρα και σταθμά.
Φρόντισες να μαθευτεί ότι πέρασαν γυναίκες, πολλές γυναίκες από το κρεβάτι σου.
Φεύγοντας, έπαιρναν τον τίτλο που τους έδινες.
Για ξεπέτα, για λίγο και βλέπουμε, για το καλοκαίρι, για να βολευτούμε προσωρινά ( οικονομικά και γενικά).
Κριτήριο της επιλογής σου;
Ένας ωραίος πισινός και ένα «αξιοπρεπές» στήθος!
Χωρίς τα παραπάνω, δεν έλεγε!
Μετά όριζες την διάρκεια πάλι κατά πως σε βολεύει.
Καημένε, καλέ μου φίλε.
Μερικές μέρες πριν, έστρεψα ξαφνιασμένη το κεφάλι όταν μια παρέα ανδρών με αποκάλεσε «αξιογάμητη»!
Τρομερή, απίστευτη λέξη!
Με έπιασε περιέργεια να την ανακαλύψω, με βοήθησε η φίλη μας η Google.
Και να τα αποτελέσματα της έρευνας μου: « σύνθετη λέξη, σημαίνει ότι μια γκόμενα είναι άξια να γαμηθεί. Το επόμενο στάδιο της αξιαγάπητης»!!
Με έπιασαν τα γέλια και τα κλάματα μαζί.
Έτσι, άρχισα να σε καταλαβαίνω καλέ μου φίλε. Θα αναρωτηθείς αν αυτό περίμενα.
Όχι και πάλι όχι!
Μα δυσκολευόμουν πάντα να καταλάβω γιατί οι άνδρες χώριζαν τις γυναίκες σε κατηγορίες. Σε «δεύτερες», σε ξεπέτες, για σχέση.
Δυσκολευόμουν να καταλάβω πότε ένας άνδρας θεωρεί μια γυναίκα φίλη του. Όταν δεν τον «ξεσηκώνει» ή όταν δεν βλέπεται.
Ο έρωτας, τι ρόλο παίζει στην ζωή του και με πόση ευκολία ξεστομίζει ένα σωρό, με ένα και μόνο στόχο, το σεξ.
Καλέ μου «φίλε»!
Ποιος σου είπε ότι οι γυναίκες κατηγοριοποιούνται;
Οι επιλογές σας δημιουργούν κατηγορίες ,μιας και στην βιομηχανία του σεξ όλα επιτρέπονται.
Όχι ότι οι γυναίκες απέχουμε από όλο αυτό.
Απλά, δεν τα πάμε καλά με τους τίτλους και τις κλίμακες. Μπαίνουμε μόνες μας στο τρυπάκι κάποιες φορές, ανάλογα με το τι προτάσσει η εποχή και οι ανάγκες μας.
Και ξαναρωτώ, ο έρωτας τι ρόλο παίζει;
Η γενετήσια ορμή, η έλξη, το πάθος, η τρέλα, η ανάγκη για το κορμί του άλλου. Αυτό που το μυαλό προστάζει, μηδενίζοντας τα υπόλοιπα.
Όχι, δεν είναι κακό για μια γυναίκα να είναι «αξιογάμητη».
Δεν έχει όμως καμία σχέση με το αξιαγάπητη. Άσχετα αν στα ανδρικά μάτια το καθένα φαντάζει αλλιώς.
Μόνο που μια γυναίκα, δεν παίρνει αξία από το αν ταιριάζει για το κρεβάτι σου.
Έχεις δει ποτέ γυναίκα να λάμπει από τον έρωτα που της έχεις προκαλέσει;
Γυναίκα που με αυτό το «κάτι» και την αύρα της να ξεσηκώνουν τον ανδρικό πληθυσμό (όχι μόνο το παντελόνι τους).
Που ενδεχομένως να είναι εκτός προδιαγραφών , αυτών του ωραίου πισινού!
Όμως, ο τίτλος που μια γυναίκα θα ζήλευε, είναι αυτός της «ερωτεύσιμης».
Μιας γυναίκας που ανεξάρτητα από τα σωματικά της προσόντα (συνήθως τα έχει χωρίς να τα διατυμπανίζει), ξεχειλίζει από θηλυκότητα, αποπνέει αξιοπρέπεια και αυτοσεβασμό.
Ξέρει να διεκδικεί και το κάνει με πάθος.
Ξέρει τι θέλει και δεν κρύβεται πίσω από τις λέξεις.
Δεν την ενδιαφέρει το περιτύλιγμα. Μετράει ψυχές και όχι κορμιά.
Και αν τελικά το μόνο που γουστάρει είναι το κρεβάτι σου, θα στο πει ευθέως.
Δεν εξαγοράζεται με δώρα και πάσης φύσεως παροχές!
Μια τέτοια γυναίκα, συνήθως τρομάζει τους άνδρες.
Έτσι καταφεύγουν σε ανώδυνες επιλογές, που αποφεύγουν να χειρίζονται τον λόγο, πείθονται από τον ξύλινο δικό τους και ούτε γάτα, ούτε ζημιά.
Μπήκες ποτέ στον κόπο να σκεφτείς πως όλα αυτά ένα σκοπό εξυπηρετούν;
Καλέ μου φίλε.
Δεν υπάρχουν πρώτες και «δεύτερες» γυναίκες.
Απλά γυναίκες.
Που δεν μετριούνται με την μεζούρα, αλλά με την ψυχή!
Αν μέχρι τώρα δεν βρέθηκε καμία τέτοια στον δρόμο σου, μάλλον φταίει ο τρόπος που τις «βλέπεις».
Αμφιβάλω αν θυμάσαι χρώμα ματιών και χαμόγελο όλων αυτών που πέρασαν από το κρεβάτι σου.
Και αν έχασες εσένα τον ίδιο στο μέτρημα, μην απαξιώνεις τον εαυτό σου με μια ακόμα επιλογή σου!
Καλέ μου φίλε!
Ωραίος ο τίτλος της «αξιογάμητης» αλλά σαν τον τίτλο της «ερωτεύσιμης» δεν έχει!
Μαρία Βουζουνεράκη
Αγαπάω τους ανθρώπους, όσο και τις λέξεις μου.
Τα μουτζουρωμένα και τσαλακωμένα χαρτιά, μοιάζουν με μια συννεφιασμένη ημέρα που περιμένει τον ήλιο να κάνει πρεμιέρα.
Θυμάμαι πάντα τον εαυτό μου να ονειρεύεται και να ελπίζει.
Κάθε τι που ανασαίνει, είναι η δική μου έμπνευση.
Και είναι τόσο όμορφοι οι άνθρωποι, όταν γίνονται λέξεις στα μουτζουρωμένα σου χαρτιά!
