Προδοσία
Μυστικός δείπνος σήμερα. Περίμενα με αγωνία αυτή τη μέρα.
Θέλω να δω το μοίρασμα του άρτου την ώρα που θα καθίσουμε όλοι μαζί γύρω από το τραπέζι.
Θέλω να τους κοιτάξω έναν, έναν όλους στα μάτια.
Θέλω να δω τους ενόχους να σκύβουν το κεφάλι, πιστεύοντας ότι θα λυπηθούμε την θεατρινίστικη μορφή τους. Ενώ μέσα τους θα γελούν νομίζοντας ότι μας έχουν ξεγελάσει για μια ακόμη φορά.
Ήρθε η ώρα να δούμε τους προδότες για να προχωρήσουμε στην κορύφωση του Θείου δράματος της ζωής μας.
Όλοι έχουμε τέτοιους ανθρώπους δίπλα σας που καταλύουν την ζωή μας και μας την δυσκολεύουν κάθε μέρα χωρίς έλεος, χωρίς οίκτο.
Που μας χτυπούν αλύπητα για να μας εξοντώσουν.
Τον σταυρό που σηκώνουμε μας τον κλοτσούν για να πέσουμε γονατιστοί και με το μαστίγιο γεμίζουν με πληγές το κορμί μας. Οι προδότες.
Προδότες της ύπαρξης μας που θέλουν να μας αφανίσουν.
Άλλοι μας πουλάνε για να μπορέσουν να πατήσουν επάνω μας για να πάρουν μπόι απ’ το κουφάρι μας.
Κι άλλοι μας προδίδουν για να βγάλουν όλη την χολή από την μίζερη ζωή τους σε εμάς. Σε μας που αντέχουμε.
Προδοσία παντού.
Την άνοιξη που μας υποσχέθηκαν την έκρυψαν σε ένα μπαούλο και μόνο καταχνιά υπάρχει παντού. Η μέρα έγινε νύχτα, άνοιξαν οι ουρανοί κι ακόμα να καταλάβουν οι ανόητοι πως η οργή του Θεού είναι που τους λέει να σταματήσουν.
Ο Χριστός που δίδαξε μόνο την αγάπη με γενναιοδωρία, σταυρώθηκε από κάτι τέτοιους σαν αυτούς που μαυρίζουν τις μέρες μας.
Σαν κι αυτούς που του έδωσαν χολή αντί για νερό να σβήσει την δίψα του πάνω στον σταυρό του μαρτυρίου του.
Εμείς αντί να ετοιμάζουμε την κρεμάλα για τον απαγχονισμό τους για την εσχάτη προδοσία τους, τους αφήνουμε και σουλατσάρουν γύρω μας αντί να τους τιμωρούμε που διαπράττουν εγκλήματα κατά της ζωή μας.
Μας σταυρώνουν κι εμείς τους συγχωρούμε. Περιμένουμε την Ανάσταση να φέρει με την λάμψη της την κάθαρση μπας και ξεπλύνει την ψυχή τους.
Για άλλη μια φορά προσπαθούμε να εξαλείψουμε την προδοσία τους δίνοντας τους μαθήματα αγάπης.
Μαθήματα που μόνο οι εκλεκτοί μπορούν να διδαχτούν.
Όχι οι προδότες.
Καλή Ανάσταση!
Ιωάννα Δαμηλάτη
Έχω γεννηθεί στην Νίκαια και έχω καταγωγή από την Μυτιλήνη.
Είμαι παντρεμένη και έχω έναν γιό.
Πάντα ήμουν ένα δραστήριο άτομο γεμάτο ανησυχίες.
Ότι και να έκανα για να γεμίζω τα κενά μου πάντα κάτι εξακολουθούσε να μου λείπει.
Αυτό το κάτι μεγάλωνε ώσπου άρχισα από το πουθενά να γράψω.
Ένα ξημέρωμα που έγραψα τους πρώτους μου στίχους σαν κάτι να άλλαξε μέσα μου.
Κάθε μέρα έγραφα στίχους.
Αλλά πάλι κάτι μου έλειπε.
Κρυφός μου πόθος ήταν να γράψω ένα βιβλίο.
Ήθελα να δω αν μπορώ να το κάνω, ξέροντας τις δυσκολίες που θα αντιμετώπιζα.
Ήθελα να ρισκάρω και το τόλμησα.
Αυτό τώρα που γεμίζει την ψυχή μου είναι οι λέξεις.
Με αυτές τώρα ντύνω τους ήρωες των βιβλίων μου
