Είμαι εδώ. Δες!

Ξενυχτάω. Σκαρφαλώνω στις γωνιές της σιωπής σου.

Ακουμπάω τη στοργή μου επάνω σου και τη γαλήνη μου σε ό,τι με ταξιδεύει κοντά σου.

Και δεν κάνω τίποτε άλλο πέρα από το να σε σκέφτομαι.

Δε ξέρω γιατί. Αλλά ούτε και πώς.

Δε ξέρω αν με πάει κάπου όλο αυτό.

Δε ξέρω αν θέλω να ξέρω.

Αλλά μ’ αρέσει να σε σκέφτομαι.

Διεγείρονται όλες μου οι αισθήσεις στη σκέψη σου.

Κι έτσι δεν αντιστέκομαι μπροστά τους.

Με γδέρνει ερωτικά η εικόνα σου.

Με απογυμνώνει η κλωστή που με ξετυλίγει στα μάτια σου.

Έρχομαι σε σένα επιστρέφοντας σε μένα.

Δε σε συνάντησα ποτέ. Κι ας σου συστήθηκα. Κι ας μου συστήθηκες.

Απλώνω τα χέρια μου για να σε φτάσω.

Ανοίγω την αγκαλιά μου για να σου χαρίσω όλα μου τα πολύτιμα.

Είμαι εδώ. Δες!

Πιο δίπλα από το δίπλα που αντέχεις.

Εκεί που το “σε θέλω” σηκώνει το βάρος όλης της γης.

Maria Voulgari

Γράψτε ένα σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *