Νυχτερινές διαδρομές

Πόσες φορές έχουμε μιλήσει με τον εαυτό μας ώρες ατελείωτες μέσα στη νύχτα; Πόσες οι βραδιές που έχουμε στήσει; Μονόλογο μακρύ με μόνη συντροφιά τη σκιά μας ίσα να αχνοφαίνεται κάτω από το φως του φεγγαριού; Μη πεις όχι εγώ ποτέ, όλοι το έχουμε κάνει κατά καιρούς, δεν υπάρχει λόγος για άλλα ψέματα. Εποικοδομητικός διάλογος θα έλεγα, βοηθάει να  ανακαλύψουμε και να μάθουμε πολλά για εμάς.

Στιγμές αυτοκριτικής συνοδεία με σκέψεις που δεν τολμήσαμε να παραδεχτούμε σε κανέναν, πλην κάποιων εξαιρέσεων ίσως κάποιες βραδιές περίεργες όπως ετούτη.

 

Περίεργο θηλυκό τελικά η νύχτα, έρχεται αθόρυβη κι αν μας βρει ευάλωτους μέσα σε λίγα λεπτά μας έχει παρασύρει σε διαδρομές μακρινές. Κάτι τέτοιες ώρες μας σέρνει στις κατακόμβες της ψυχής κι εμείς σαν νυχτοπούλια να ψάχνουμε για σωστά και  λάθη. Για κάποια χαμένα θέλω και όνειρα πνιγμένα. Για κάποια αξιοπρέπεια τσαλαπατημένη και έρωτες σκοτωμένους.

 

Τι πήγε τελικά τόσο στραβά, ποιος φταίει και ποιος όχι. Ανασκαφές με μανία μέχρι μέσα στον πυρήνα του εγκεφάλου απεγνωσμένα να ψάχνουμε απαντήσεις. Γινόμαστε σκληροί κριτές μέσα στις δύσκολες ώρες της μοναξιάς ειδικά με τον ίδιο μας τον εαυτό. Βλέπουμε όλη την πορεία με τις ομορφιές και ασχήμιες, τα δύσκολα και εύκολα. Επάνω και τριγύρω μας μόνον αρνητικά, επιτυχίες πουθενά! Δεκάδες ερωτήσεις γεννιούνται και βασανίζουν το μυαλό.

 

Ίσως φταίει η νύχτα που μας βρίσκει ακάλυπτους και πέφτουμε θύματα του θυμού δίνοντας της έδαφος, μπορεί όμως και οι τύψεις να είναι η αιτία. Θα μου πεις τύψεις για ποιόν; Μα φυσικά για εμάς, για τον ίδιο μας τον εαυτό. Επειδή ξαφνικά βλέπουμε πως δεν πήγε τίποτα καλά, στόχους βάλαμε μα κανέναν δεν πετύχαμε.

 

Πιστέψαμε σε ανθρώπους και απογοητευτήκαμε, αγαπήσαμε και πληγωθήκαμε. Βοηθήσαμε και μας τσάκισαν. Ανεβήκαμε όμως πήραμε αγκαλιά την πτώση. Και τώρα κρυφτήκαμε μπήκαμε στην  απομόνωση και μαζευτήκαμε στο καβούκι μας.

 

Χαθήκαμε στο ταξίδι της ζωής και νιώθουμε ντροπή. Όχι λοιπόν, δεν έχουμε να ντραπούμε για τίποτα μήτε θα κρυφτούμε. Δώσαμε την μάχη με αξιοπρέπεια και τίμια, παίξαμε καθαρούς αγώνες και όχι βρώμικα στημένα παιχνίδια.

 

Δεν έχουμε λόγο να τραπούμε σε φυγή, κανένας λόγος! Ούτε για τα λάθη και τις σκάρτες επιλογές,

ούτε για το παρελθόν μήτε για τα σημάδια που άφησαν οι αποτυχίες. Όλα αυτά μας δίδαξαν κάτι, όλα μαθήματα.

 

Να είσαι λοιπόν υπερήφανος για κάθε χαστούκι, για κάθε δυσκολία και για την όποια στραβοτιμονιά. Βγήκες δυνατός και ώριμος, γνωρίζεις πλέον τι κατεύθυνση θα πάρεις και πως να μετράς τους ανθρώπους. Προχωράμε λοιπόν με ψηλά το κεφάλι προς τον κόσμο με συντροφιά την ομορφιά από τις ουλές μας.