Η αγάπη μας μια βόλτα
Σε περίμενα με έκδηλη ανυπομονησία και ακράτητη υπομονή. Φορώντας τα ρούχα της γιορτινής διάθεσης και της ξεχωριστής περίστασης. Μια διαφορετική βόλτα ξεκινά για εμάς λοιπόν.
Άναψε τα φώτα διασταυρώσεως και ταξίδεψε με. Σίγασε τις έγνοιες κι ενεργοποίησε όλες τις ενδόμυχες ευχές μας για να πραγματοποιηθούν. Μόνο γι’ απόψε. Μακριά απ’ όλα τα απροσπέλαστα εμπόδια. Μια φορά και μόνο ας παρακαμφθούν.
Μετέτρεψε σε ευθείες τις επικίνδυνες στροφές μου.
Σε στρωτές πεδιάδες όλα τα δύσβατα βουνά μου.
Σε ίσιο δρόμο τις ανηφορικές και κατηφορικές μεταβλητές σκέψεις μου.
Με τα δυνατά φώτα πορείας σου φώτισε όλα μου τα σκοτεινά σημεία.
Επιβράδυνε τους υψηλούς παλμούς της κυρίαρχης λογικής.
Επιτάχυνε τους κρυφούς ίππους της ανάστατης καρδιάς.
Δυνάμωσε την μουσική του πάθους για να τραγουδήσουμε μαζί δυνατά το αγαπημένο ρεφρέν της επιθυμίας μας.
Αφετηρία μας, η απόδραση από την πραγματικότητα με προορισμό το άγγιγμα ενός άπιαστου ονείρου και το τέρμα μας, η μεγαλειώδης άδραξη της στιγμής.
Θα παραβλέψουμε τους σηματοδότες των δισταγμών, τις φωτεινές ενδείξεις των προειδοποιήσεων και θα παρατείνουμε την αποψινή βόλτα της ζωής μας με όχημα το συναίσθημα και οδηγό την αγάπη!
Ζωή Παπατζίκου
Σε δύο ενότητες μοιρασμένη η ζωή μου. Στην Αθήνα όπου γεννήθηκα, μεγάλωσα κι έζησα μέχρι το τέλος της εφηβείας μου και στην Εύβοια όπου πλέον μένω μόνιμα. Με οδηγό την έμφυτη παρατηρητικότητα αλλά και την γενικότερη εντρύφηση των ανθρώπων και των εμπειριών τους, οι σκέψεις και οι λέξεις πάντα πλέκονταν σε γαϊτανάκι καταγραφής, σαν να προσπαθώ να αιχμαλωτίσω λογιών στιγμές και ποικίλα συναισθήματα κόντρα στην ελεύθερη και ιλιγγιώδη ταχύτητα του χρόνου που αμείλικτα στη ξέφρενη πορεία του όλα τα μεταβάλλει. Η ζωή μας είναι ένα άγραφο ανοιχτό βιβλίο, ας αποτυπώσουμε μέσα του τις πιο γραφικές μας αλήθειες!
