Φύγε, έκλεισε ο κύκλος

Αθόρυβα, σιωπηλά προχώρα.
Μην κοιτάς τι αφήνεις πίσω σου. Η ζακέτα που ξέχασες δεν σου χρειάζεται.
Τώρα μόνο καλοκαίρι θα υπάρχει για σένα.

Τέρμα οι βαρυχειμωνιές και οι μπόρες που έκαναν το κορμί σου να ανατριχιάζει έτσι που σε έδερναν σαν να σε τιμωρούσαν.
Φως και όνειρα, μέρες λευκές, χωρίς μαυρίλα να πλακώνει την καρδιά σου θα ζεις τώρα.

Εκεί κοίτα θα χτίσεις καινούρια φωλιά. Όσο μπορείς πιο μακριά.

Την ψυχή σου τρέξε να σώσεις και πρόσεξε να την κρατήσεις αγνή.
Δεν θες άλλα ενθύμια κάλπικα.

Δεν σου χρειάζονται θύμισες μισοτελειωμένες.

Ούτε λόγια που με το στανιό ήθελαν να τα αγαπήσεις.
Μήτε πολύχρωμα άδεια συναισθήματα.
Γέμισαν τα χέρια σου με αποτυπώματα από χάδια που ούτε θυμάσαι πως είναι. Σαν να μην τα έζησες. Σαν να μην τα γεύτηκες ποτέ.
Άδειες θάλασσες λέξεων γεμίζουν τώρα τις μέρες σου και οι νύχτες σου μοιάζουν με νεκρή φύση.
Ξεράθηκαν στα χείλη σου τα φιλιά που κράτησες για ανάμνηση. Ξέχασες να φωλιάσεις καινούρια μέσα στο υγρό στόμα που λαχταρούσε να ριγήσει. Που λαχταρούσε να αγαπηθεί.
Τίποτα δεν έμεινε όρθιο.
Μόνο εσύ. 
Φύγε, έκλεισε ο κύκλος.

Ιωάννα Δαμηλάτη

About Ιωάννα Δαμηλάτη

Έχω γεννηθεί στην Νίκαια και έχω καταγωγή από την Μυτιλήνη.
Είμαι παντρεμένη και έχω έναν γιό.
Πάντα ήμουν ένα δραστήριο άτομο γεμάτο ανησυχίες.
Ότι και να έκανα για να γεμίζω τα κενά μου πάντα κάτι εξακολουθούσε να μου λείπει.
Αυτό το κάτι μεγάλωνε ώσπου άρχισα από το πουθενά να γράψω.
Ένα ξημέρωμα που έγραψα τους πρώτους μου στίχους σαν κάτι να άλλαξε μέσα μου.
Κάθε μέρα έγραφα στίχους.
Αλλά πάλι κάτι μου έλειπε.
Κρυφός μου πόθος ήταν να γράψω ένα βιβλίο.
Ήθελα να δω αν μπορώ να το κάνω, ξέροντας τις δυσκολίες που θα αντιμετώπιζα.
Ήθελα να ρισκάρω και το τόλμησα.
Αυτό τώρα που γεμίζει την ψυχή μου είναι οι λέξεις.
Με αυτές τώρα ντύνω τους ήρωες των βιβλίων μου

View all posts by Ιωάννα Δαμηλάτη | 152 posts