Για δες που οι ρόλοι αντιστράφηκαν και η πορσελάνινη κούκλα έσπασε την καλογυαλισμένη βιτρίνα της.
Για δες πόσο λαχταρά να ζωντανέψει, να ανοιγοκλείσει τα βλέφαρα, να πάρει μια τζούρα οξυγόνου και να αρχίσει να κινεί χέρια και πόδια.
Να κάνει ένα βήμα στην αρχή, δύο μικρά μετά ώσπου να τρέξει να τον βρει, να του ζητήσει τις λέξεις της πίσω!
Να τον κοιτάξει με το πιο θερμό της βλέμμα. Να διεκδικήσει κάθε γράμμα, κάθε φθόγγο, κάθε αργόσυρτη συλλαβή.
Να ζητήσει εμμονικά να τη λέει “ανάσα μου”. Να θέλει δαιμονισμένα να τη λέει “μωρό μου”, να βουλιάξει στα χέρια του παρακαλώντας να τη λέει “αγάπη μου”.
Να πάρει από το στόμα του μέσω των φιλιών, κάθε θαυμαστικό που της ανήκει.
Να κλέψει τα αποσιωπητικά που εκεί μέσα έκρυβε όσα δεν του είπε ποτέ.
Να του εκφράσει πόσο απόλυτα και ολοκληρωτικά τον αγαπάει, αυτόν και τις λέξεις που της χάρισε.
Αυτόν, τον στιχοπλόκο, τον υπέροχο ποιητή της…
Εύα Κοτσίκου
Post Views:2
About Εύα Κοτσίκου
Είμαι η Εύα και ζω στον δικό μου ονειρόκοσμο ο οποίος αποτελείται από χαρτιά, μολύβια και λέξεις. Μεγαλωμένη στην πιο μποέμ συνοικία της Αθήνας, τα Πετράλωνα, δεν θα μπορούσα παρά να είμαι λάτρης του Κέντρου. Αγαπώ να βολτάρω στα Αθηναϊκά στενά, τους καλλιτέχνες και την ποίηση του δρόμου, την ποίηση γενικότερα, τη σοκολάτα και τα χαμόγελα στα χείλη των ανθρώπων.
Δηλώνω αιώνιο παιδί και πιστεύω ότι η ευγένεια, η θετικότητα και η καλοσύνη μπορούν να μαλακώσουν και την πιο σκληρή καρδιά. Γελάω δυνατά και συγκινούμαι εύκολα. Γράφω παντού, όπου βρω, ακόμα και σε χαρτάκια για τσιγάρα και ας μην καπνίζω. Μπορώ να εμπνευστώ ακόμα και από έναν κόκκο άμμου. Λατρεύω τα τραγούδια και τα ταξίδια, ειδικά αυτά που κάνω πάνω σε χάρτινα καράβια... Είμαι η Εύα και στόχος μου είναι να σας πάρω μαζί μου στα ταξίδια αυτά...
