Σε μια εποχή που οι αξίες έχουν αλλοιωθεί και το να γίνεις γονιός πολλές φορές απλά “τυχαίνει”, ήρθε η ώρα να ξεκαθαρίσουμε την αξία του ρόλου αυτού. Γονιός δε λέγεσαι επειδή ηθελημένα ή μη έτυχε σε μια στιγμή πάθους, το ωάριο σου να ενωθεί με το σπερματοζωάριο του συντρόφου σου. Είναι ένα θαύμα της φύσης και συ οφείλεις να το σεβαστείς, αν θες πραγματικά να λέγεσαι γονιός.
Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Η στιγμή που έχετε μάθει πως σε λίγους μήνες, ένα μικρό πλασματάκι θα έρθει για να σας αλλάξει τη μέχρι τώρα ζωή σας, μπορεί να σας βρει απροετοίμαστους. Πιθανόν ο πανικός να υπερισχύσει κάθε αισθήματος χαράς. Όμως σύντομα, όταν ο καιρός περάσει, θα καταλάβετε πως είναι ο πιο σπουδαίος ρόλος της ζωής σας. Τα χρόνια θα περάσουν γρήγορα και ακόμα πιο γρήγορα θα το δείτε από βρέφος να μεταμορφώνεται σε παιδάκι, αργότερα σε έφηβο και τέλος, σε άτομο αυτόνομο και ανεξάρτητο.
Άραγε σταματάει ποτέ ο ρόλος σου σαν γονιός να υφίσταται; Η απάντηση για μένα είναι ξεκάθαρη και απόλυτα μια. Μόνο όταν πλέον ο θάνατος σας χωρίσει. Γονείς είναι αυτοί που στέκονται δίπλα στα πρώτα βήματα των παιδιών τους. Στις πρώτες τους μέρες στο σχολείο, στις μικρές ή μεγάλες δυσκολίες που θα τους φέρει η ζωή, στους καβγάδες με τρίτους, αλλά και στα πρώτα καρδιοχτύπια. Είναι εκείνοι που έχουν τον τρόπο ν’ αποσπάσουν απ’ αυτά, κάθε προβληματισμό και κάθε στεναχώρια, που τους απασχολεί. Ακόμα και τις στιγμές που έχουν κλειστεί ερμητικά στον εαυτό τους.
Σημαντικό κομμάτι του ρόλου αυτού είναι τόσο η ψυχολογική, όσο και η ηθική στήριξη των παιδιών τους, ώστε να χαράξουν το δικό τους δρόμο και να κατακτήσουν τους στόχους τους. Δεν είναι λίγες οι φορές, που γονείς κάνουν δύο και τρεις δουλειές, με μόνο σκοπό τους να προσφέρουν τα απαραίτητα εφόδια σ’ αυτά. Όμως και τη στιγμή που πλέον θα κάνουν μια νέα αρχή με τη δική τους οικογένεια, θα είναι εκεί. Το ενδιαφέρον τους δε θα σταματήσει να υφίσταται επειδή έχουν φύγει από τη ζεστασιά του πατρικού τους.
Ο σύντροφος του παιδιού τους θα αποτελεί μέρος της οικογένειας τους, θα είναι παιδί τους κι ας μην έχει το ίδιο αίμα μ’ αυτούς. Θα τους δεις να είναι διακριτικά, σχεδόν αθόρυβα, πλάι στη νέα οικογένεια που έχει δημιουργηθεί. Έτοιμοι να βοηθήσουν, αρκεί και μόνο να τους ζητηθεί. Σύμβουλοι και συμπαραστάτες σε όλα τα όμορφα και τα άσχημα που κρύβει το μέλλον. Γιατί οι πραγματικοί γονείς είναι αυτοί που βοηθάνε τα παιδιά τους να μάθουν να αντιμετωπίζουν τα προβλήματα της ζωής και όχι αυτοί που τους τα δημιουργούν!
Φροντίστε λοιπόν φίλοι μου, να είστε οι γονείς που τα παιδιά σας μεγαλώνοντας θα είναι περήφανα για σας. Γονείς πρότυπα για τη μετέπειτα ζωή τους. Γιατί τα παιδιά θ’ ακολουθήσουν λιγότερο τις συμβουλές σας, μα πάντα το παράδειγμά σας, έχει γραφτεί στο υποσυνείδητό τους όσο κι αν δε θέλουμε να το παραδεχτούμε.
Υ.Γ. Το κείμενο αυτό είναι αφιερωμένο στους δικούς μου ήρωες, τους γονείς μου. Σαν το ελάχιστο ευχαριστώ που μπορώ να τους πω για όλα όσα μας έχουν προσφέρει!
Ελισάβετ Ηλιούδη
Είμαι η Ελισάβετ, αν και κατά κύριο λόγο θα ακούσετε να με φωνάζουν Έλσα λατρεύω το όνομα μου ολόκληρο! Έχω σπουδάσει οικονομικά, μα οι λέξεις είναι για μένα τρόπος ζωής. Με βοηθάνε να εκφράσω όλα όσα υπάρχουν στο μυαλό μου, όσα συμβαίνουν σε μένα και στους γύρω μου! Μια λέξη, μια εικόνα, ένα τραγούδι και η ιστορία ξετυλίγεται. Γελάω και μιλάω δυνατά για άλλους καλό, για άλλους πάλι κακό. Απλά έχω μάθει να είμαι ο εαυτός μου και να ζω την κάθε στιγμή έντονα μιας και το μότο μου είναι ένα “δεύτερη ζωή δεν έχει” άρα οφείλουμε να ζήσουμε τα πάντα στο έπακρο.
Πάμε λοιπόν να ταξιδέψουμε μαζί στον κόσμο των λέξεων.
