Η Κοκκινοσκουφίτσα αλλιώς
Η Κοκκινοσκουφίτσα φόρεσε το πράσινο φορεματάκι και το ασορτί καπέλο της. Χρόνια τώρα άλλωστε, είχε να βάλει ένα καθαρό φουστάνι ! Έδεσε τα σνικεράκια της και πήρε μαζί της το καλαθάκι με τα εκρηκτικά.
Η μαμά είχε πει ότι η γιαγιά ήταν άρρωστη και πως θα ετοίμαζε μια νόστιμη και θρεπτική σούπα για να την πάει η Κοκκινοσκουφίτσα στη γιαγιά σήμερα το απόγευμα στην άλλη μεριά του δάσους. Η Κοκκινοσκουφίτσα έπιασε αμέσως το σύνθημα. Η γιαγιά για άλλη μια φορά βαριόταν αφόρητα! Συμφώνησε να πάει τη σουπίτσα στη γιαγιά. Στο δρόμο βέβαια αναγκάστηκε να αφήσει το περιεχόμενο του μικρού βαθουλού μαγειρικού σκεύους που άχνιζε ακόμα μέσα στο καλάθι της και να αγοράσει λαχταριστά σουβλάκια, πίτσα πεπερόνι, αναψυκτικά και μπύρες για τη γιαγιά.
Πόσο αγαπούσε τη γιαγιά και τα κόλπα της! Απόψε θα ανατίναζαν παρέα το γεφύρι! Η γιαγιά θα ήταν τρισευτυχισμένη! Είναι τόσο βαρετό να είναι κανείς γέρος και μόνος άλλωστε! Είναι τόσο όμορφο όμως από την άλλη να έχεις μια εγγονή που σε καταλαβαίνει και είναι εκεί για σένα! Μα και η κοκκινοσκουφίτσα με τα πράσινα έλαμπε από χαρά. Είναι τρομερά υπέροχο να μην έχεις μια συνηθισμένη γιαγιά!
Όμορφη που είναι η ζωή, αναφώνησαν ο λύκος και ο κυνηγός που είχαν ρεπό από αυτή την εκδοχή του παραμυθιού και μπεκρούλιαζαν παρέα σε ένα από τα μπαράκια του δάσους.
Ιωάννα Πιτσιλλή
Μικρή ήθελα να γίνω δημοσιογράφος. Κάπου στην πορεία θα χάθηκα φαίνεται. Ίσως, εν μέρει, να φέρει ευθύνη η κυρία Φι που δεν εκτίμησε στο γυμνάσιο το κειμενάκι μου με το λεωφορείο και δεν το άφησε να κάνει ποτέ του έστω μια γύρα. Η αλήθεια είναι πως μου τα τσαλαπάτησε τότε τα φτερά. Δεν βαριέσαι ! Τα έπιασα χρόνια μετά και πήρα με κόκκινες κλωστές να τα μπαλώνω!
Λένε πως τα όνειρα εκδικούνται αν μένουν ανεκπλήρωτα. Ωραία λοιπόν! Θα το πληρώσω το τίμημα… υφαίνοντας ιστορίες με νήματα στα χρώματα του ήλιου. Από το ξημέρωμα μέχρι και τη δύση του.
