Κι όταν δεν έχεις πια τι άλλο να πεις, σιωπάς άτσαλα…
Τόσο άτσαλα, που η σιωπή σου κραυγάζει το κενό και το φόβο που άλλοτε κόπιασες να κρύψεις.
Έτσι είναι οι αλήθειες!
Ακυρώνουν ακαριαία και τα πιο καλομελετημένα σχέδια.
Έτσι είναι οι σιωπές!
Μαρτυριάρες…
Έτσι είναι οι άνθρωποι!
Σαν τους πάρεις άξαφνα, μέσα από τα χέρια τους, το αρχικό τους πλάνο αποσυντονίζονται.
Μα εγώ δίχως πλάνα έμαθα να πορεύομαι.
Αερικό τη μια, αγρίμι την άλλη!
Γι αυτό και με προσκύνησαν με σέβας οι αγέρηδες.
Κι ένα μονάχα μου ‘μαθαν με τ’ ανεμίσιο χάδι τους.
Να προσκυνώ κι εγώ με τη σειρά μου, μα μόνο ό,τι αγαπώ…
Ό,τι γεμίζει την ψυχή μου χρώματα, ήλιο κι ουρανό!
Μάθε, μαθές, πως η αλήθεια πλέον δε με σκιάζει.
Πάντα τη ζήταγα και πάντα της με μάτωνε.
Μα προτιμώ μία πληγή αληθινή, παρά ένα ψέμα μασκαρεμένο ευτυχία…
Κατερίνα Πανταλέων
Ποιά είμαι; Νομίζω πως μέχρι την ύστατη πνοή θα ψάχνω να το βρω.. Ως γέννημα – θρέμμα της πιο ερωτικής πόλης, είμαι φανατική οπαδός και υποστηρίκτρια της αγάπης και του έρωτα.. Γράφω για όλα αυτά που βλέπω, ακούω και ζω, για όλα όσα ονειρευομαι, για όλα εκείνα που δε θα ζήσω ποτέ.. Γράφω γιατί έτσι ανασαίνω περισσότερο οξυγόνο, γιατί έτσι ξορκίζω καθετί που με πονάει, γιατί απλώς δε γίνεται να μη γράφω.. Ποιά είμαι; Ίσως και να ‘μαι τελικά μία πριγκίπισσα, που κατά λάθος ξέφυγε από κάποιο παραμύθι κι όλο ψάχνει το δρόμο να γυρίσει πίσω σε αυτό..
