Ο άνθρωπός σου είναι αυτός που μπορεί να ερμηνεύσει τις σιωπές σου
Λένε πως ανήκουμε μ’ αυτούς που ξέρουν να διαβάζουν τις σιωπές μας κι όπως δείχνει η ιστορία δεν έχουν και άδικο. Κάπως έτσι κι εγώ έμαθα μέρα με τη μέρα να ερμηνεύω ακόμα κι αυτές. Τις ώρες εκείνες, που το δωμάτιο πλημμυρίζει από τη σιωπή σου, το βλέμμα σου μοιάζει άδειο και το μυαλό σου να ταξιδεύει κάπου αλλού, εγώ είμαι εκεί και σε παρατηρώ. Προσέχω τις εκφράσεις του προσώπου σου, τις αλλαγές στη συμπεριφορά σου που αν κάποιος δεν ενδιαφέρεται πραγματικά δεν θα τις πρόσεχε.
Ακόμα και τις στιγμές που δεν βρίσκομαι όμως παρούσα, μπορώ από ένα λιτό μήνυμα να πιάσω τις εναλλαγές της διάθεσής σου. Μην ξεγελιέσαι, λίγοι θα μπουν στην διαδικασία να αφιερώσουν χρόνο, ώστε να σε αναλύσουν, να σε μάθουν για να μπορούν να δουν μέσα σου βαθύτερα και να μην μείνουν στο φαίνεσθαι που θέλεις να παρουσιάζεις. Ξέρεις εκείνο το «τίποτα» που ξεστομίζεις σε κάθε έναν, που θα σου κάνει την κοινότυπη σε όλους ερώτηση «τι έχεις;». Κάθε σιωπή σου στην πραγματικότητα μπορεί να κρύβει μία πληγή, ανασφάλεια ή και πόνο. Είναι ο λόγος που μένω εδώ δίπλα σου, για να σε βοηθήσω να βρούμε την αιτία της σιωπής σου ακόμα κι αν κάπου έφταιξα εγώ, να φροντίσουμε μαζί να κλείσει η πληγή.
Αγαπώ τις σιωπές σου, όπως αγαπώ καθετί δικό σου. Άλλωστε αυτό είναι το μεγαλείο της πραγματικής αγάπης! Να μπορεί ο άνθρωπος σου με μια και μόνο ματιά να πάει εκεί που κανείς άλλος μέχρι τώρα δεν προσπάθησε να βρεθεί, στα βάθη της καρδιάς σου! Να μπορεί να ερμηνεύει όλα όσα η σιωπή σου ουρλιάζει, δίχως εσύ να αρθρώνεις λέξη. Είναι ο μυστικός μας κώδικας αυτός κι ας μην θέλεις να το παραδεχτείς, κατά βάθος το γνωρίζεις κι εσύ καλά πως κανείς άλλος δεν μπορεί να καταλάβει αυτά που οι ματιές μας λένε. Δεν τις φοβάμαι τις σιωπές σου, όπως μπορεί να τρόμαζαν άλλοι στη θέση μου, γιατί σ’ αγάπησα μ’ αυτές και ξέρω πως κάθε φορά που καταφέρνω να τις αποκωδικοποιώ οι πόρτες της καρδιάς σου ανοίγουν και από μέσα ξεπηδάει αγνή η αλήθεια και η αγάπη.
Ελισάβετ Ηλιούδη