Στην χώρα της κρίσης οι σχέσεις κλυδωνίζονται
Στην Ελλάδα της κρίσης όλα αλλάζουν, επαναπροσδιορίζονται τα πάντα.
Άνθρωποι, σκέψεις, συναισθήματα.
Παρατηρώ συνεχώς να δοκιμάζονται οι ανθρώπινες σχέσεις και να βάφονται με χρώματα μελανά.
Στην Ελλάδα της κρίσης οι άνθρωποι άλλαξαν πολύ, έγιναν δυσνόητοι και δύστροποι.
Στερούνται ευγένειας και χάθηκε η καλοσύνη.
Χάθηκε από μέσα τους η κατανόηση και η ανθρωπιά.
Στην Ελλάδα του σήμερα οι άνθρωποι αποξενώθηκαν.
Κρέμασαν στα μανταλάκια όλα τα ευγενικά τους συναισθήματα και αγρίεψαν επικίνδυνα.
Άλλαξαν και έκαψαν την ευγένεια τους στην πυρά.
Βούλιαξαν και δεν μπορούν να ανέβουν πλέον στην επιφάνεια.
Ναυάγησαν οι συμπεριφορές τους.
Στην Ελλάδα του σήμερα όλα και όλοι άλλαξαν.
Οι συνθήκες βοήθησαν να σπάσουν οι ψυχές τους, να ραγίσουν όλα μέσα τους και να ξεφτιλίζονται όλοι διαδοχικά.
Σήμερα ο άνθρωπος άλλαξε, έπνιξε μέσα του πολλά, τον κατάπιε η ζήλια και ο φθόνος.
Βασιλεύει μέσα του η κακία, τον έχει κυριεύσει βαθιά και χάνεται καθημερινά στον ατέρμονο κύκλο της εσωτερικής του μιζέριας.
Ο άνθρωπος άδειασε και μαζί άδειασαν και οι ψυχές.
Αυτοπυρπολήθηκε και αυτοεξορίστηκε από την αγάπη.
Το ωραιότερο συναίσθημα έγινε προς αποφυγήν.
Καταπιέστηκε και καταδικάστηκε, να ζει μέσα σε ένα μαύρο διχαστικό κύκλο.
Ότι ζούσε στο υποσυνείδητο του, το ξέβρασε σιγά σιγά, βγήκαν όλα στην επιφάνεια μόλις ήρθαν αντιμέτωποι με την πρώτη δυσκολία στη ζωή.
Γέμισε ο τόπος, διχαστικούς, τοξικούς και αχάριστους ανθρώπους.
Γέμισε ο τόπος μιζέρια και αδικία.
Γεμίσαμε αδικημένα θύματα.
Στην Ελλάδα της κρίσης όλα και όλοι αλλάζουν χωρίς ντροπή.
Και όμως θα έπρεπε να ντρεπόμαστε για αυτήν την αλλαγή.
Μαρύσα Παππά