Είναι που λείπεις
Post Views: 4
Άτιμος ο χρόνος, μάτια μου!
Μας ξεγελά πως τάχα είναι στάσιμος, μα ρέει ακατάπαυστα.
Κυλά η ζωή και φεύγει, που λες…
Σαν τ’ αεράκι που το δέρμα μου χαϊδεύει τούτη τη στιγμή.
Δέρμα αχάιδευτο από σένα…
Ζωή γεμάτη ρωγμές, απ’ όπου μπαινοβγαίνουν κλέφτες κι αστυνόμοι οι στιγμές.
Κι εσύ δεν είσαι εδώ…
Άτονο ρέει στις φλέβες το αίμα.
Κι ο χρόνος αναλώνεται σε ανούσιες επαναλήψεις.
Κι όλα τριγύρω – μέρες, τόποι, άνθρωποι – μοιάζουν εκνευριστικά ίδια.
Ξέρεις κάτι;
Υπερβάλω…
Επί της ουσίας είναι όλα καλά.
Αλλά λείπεις…
Κι αυτό τα ντύνει όλα
με ένα γκρίζο παράπονο πικρό.
Κατερίνα Πανταλέων
Post Views: 4
Ποιά είμαι; Νομίζω πως μέχρι την ύστατη πνοή θα ψάχνω να το βρω.. Ως γέννημα - θρέμμα της πιο ερωτικής πόλης, είμαι φανατική οπαδός και υποστηρίκτρια της αγάπης και του έρωτα.. Γράφω για όλα αυτά που βλέπω, ακούω και ζω, για όλα όσα ονειρευομαι, για όλα εκείνα που δε θα ζήσω ποτέ.. Γράφω γιατί έτσι ανασαίνω περισσότερο οξυγόνο, γιατί έτσι ξορκίζω καθετί που με πονάει, γιατί απλώς δε γίνεται να μη γράφω.. Ποιά είμαι; Ίσως και να 'μαι τελικά μία πριγκίπισσα, που κατά λάθος ξέφυγε από κάποιο παραμύθι κι όλο ψάχνει το δρόμο να γυρίσει πίσω σε αυτό..
