Πέρα από τις καθιερωμένες ευχές, υπάρχει κι άλλη μία, αυτή:
Όχι άλλοι περιστασιακοί άνθρωποι στη ζωή μας.
Μόνο αυτοί που θα μένουν, όταν δε θα το κάνει κανείς άλλος.
Αυτοί που θα σέβονται αυτό που είσαι, χωρίς υποδείξεις.
Αυτοί που θα ακούν τη σιωπή σου, γιατί, ακόμα κι η σιωπή έχει ήχο.
Αυτοί, που δε θα σε θυμηθούν μόνο στα γενέθλια ή τη γιορτή σου, από υποχρέωση.
Αυτοί, που θα σου πουν “καλημέρα”, μα κυρίως, “καληνύχτα”, γιατί η “καλή νύχτα”, είναι πάντα δυσκολότερη.
Τη μέρα, υπάρχει η ελπίδα.
Τη νύχτα, έχεις μόνο τον εαυτό σου.
Άνθρωποι… Αυτή είναι η ευχή μου. Για μένα και για εσάς.
Εύη Μαυρογιάννη / Ψυχανεμίσματα – Εύη Μαυρογιάννη
