Πανίσχυρο όργανο το μυαλό
Πανίσχυρο όργανο το μυαλό.
Εφάπτονται μέσα του τα εισερχόμενα και τα εξερχόμενα τα συνθλίβει φράζοντας τους κάθε πιθανή διέξοδο.
Δεν υπάρχει σωτηρία ούτε μέση λύση.
Μόνο άκρα. Εκεί παίζεται όλο το παιχνίδι στα άκρα.
Αν εισχωρήσει μέσα του η θλίψη, τη μεγαλώνει.
Τη χαρά την απογειώνει.
Και η κακία το τρελαίνει.
Πόσα γραμμάρια είναι νομίζεις;
Αμελητέα ποσότητα. Με δύναμη όμως γίγαντα, που νικάει κάθε τι και που το εκτελεί χωρίς να κουνήσει ούτε το μικρό του δαχτυλάκι.
Τι να τα κάνεις τα μπράτσα όταν δεν έχεις μυαλό;
Φαντάζεσαι να ξεφουσκώσουν πάνω στην πάλη μαζί του και να μείνεις γυμνός;
Μόνος σου θα τραυματιστείς από τη λύσσα που θα σε πιάσει για να το νικήσεις.
Δεν έχεις καταλάβει τίποτα ακόμη.
Έχεις κάτι πανίσχυρο επάνω σου, μέσα σου, θείο δώρο που το προσπερνάς.
Παράξενα όντα οι άνθρωποι.
Φτιάχνουν ομάδες δράσεις για να εξοντώνουν τους κακούς.
Κάνουν πολέμους αφανίζοντας τον κόσμο για να πλουτίζουν οι βιομηχανίες όπλων.
Χτίζουν ουρανοξύστες και στέλνουν έναν καμικάζι να τους κάνει σκόνη.
Και πάλι δεν καταλαβαίνουν τι τους λείπει.
Αναρωτιέμαι σκέφτηκε κανείς ότι μόνο για ύλη και στην ουσία τίποτα ξοδεύεται το μυαλό.
Φαντάσου στο φεγγάρι έφτασε η επιστήμη κι εγώ κάθομαι κι αναρωτιέμαι τώρα τελικά πιο το όφελος για όλα αυτά;
Ιωάννα Δαμηλάτη
Έχω γεννηθεί στην Νίκαια και έχω καταγωγή από την Μυτιλήνη.
Είμαι παντρεμένη και έχω έναν γιό.
Πάντα ήμουν ένα δραστήριο άτομο γεμάτο ανησυχίες.
Ότι και να έκανα για να γεμίζω τα κενά μου πάντα κάτι εξακολουθούσε να μου λείπει.
Αυτό το κάτι μεγάλωνε ώσπου άρχισα από το πουθενά να γράψω.
Ένα ξημέρωμα που έγραψα τους πρώτους μου στίχους σαν κάτι να άλλαξε μέσα μου.
Κάθε μέρα έγραφα στίχους.
Αλλά πάλι κάτι μου έλειπε.
Κρυφός μου πόθος ήταν να γράψω ένα βιβλίο.
Ήθελα να δω αν μπορώ να το κάνω, ξέροντας τις δυσκολίες που θα αντιμετώπιζα.
Ήθελα να ρισκάρω και το τόλμησα.
Αυτό τώρα που γεμίζει την ψυχή μου είναι οι λέξεις.
Με αυτές τώρα ντύνω τους ήρωες των βιβλίων μου
