Από τότε που έφυγες

Σε ένα καραβόσκοινο επάνω, περπατάω από τότε που έφυγες.

Από εκεί μπορώ να αγναντεύω μπλε ωκεανούς και σύννεφα ταξιδιάρικα.

Να φροντίζω ροζ κυκλάμινα στης θάλασσας τον πάτο και να ταΐζω με μπαγιάτικο ψωμί τους γλάρους και τα θαλασσοπούλια.

Να χτενίζω τους ήλιους το πρωί και να γαργαλάω τις νυχτιές τα φεγγάρια. Να βάφω κόκκινα τα άστρα του ουρανού και να παίζω κρυφτό με τον Αυγερινό.

Να τραγουδάω της αγάπης σκοπούς μελωδικούς κι ας ξέρω πως ποτέ σου δεν πρόκειται να τους ακούσεις.

Από την ποιητική συλλογή «Ράβδοι πλαστελίνης».

Γράψτε ένα σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *