Αντιθέσεις ανθρώπου
Για μερικούς ήμουν αρκετά καλή.
Για κάποιους άλλους πάλι ήμουν πολύ κακή, ίσως και αρκετά αντιπαθητική.
Μέση κατάσταση δεν υπήρχε με τους ανθρώπους.
Ή που με συμπαθούσαν ή που με αντιπαθούσαν ακαριαία.
Λες και ήρθα από πλανήτη άλλον και είχα διαφορετικά χαρακτηριστικά.
Μικρή και άμαθη με τους ανθρώπους, απόψε με πήρε το παράπονο λίγο παραπάνω από όσο συνήθως.
Άνθρωπος ευαίσθητος βλέπεις, με ενόχλησαν οι σκληρές τους συμπεριφορές, ένιωθα καιρό τώρα να με κόβουν οι αιχμηρές τους γωνίες.
Η αλήθεια είναι ότι προσπάθησα να είμαι χρήσιμη σε αυτόν τον κόσμο.
Να προσθέσω και εγώ ένα λιθαράκι όπως και όπου μπορώ.
Αλλά σήμερα αποφάσισα να κάνω εσωτερική κάθαρση.
Να πετάξω τα περιττά από μέσα μου και να εναντιωθώ επίσημα σε ό,τι με στεναχωρεί και μου προκαλεί πόνο και απελπισία.
Να πετάξω από πάνω μου την ευαισθησία και να αποκτήσω εκείνο το θράσος που απαιτείται για να προχωρήσεις μπροστά.
Κλείστηκα μέσα στο σπίτι μου και έκλαψα με λυγμούς.
Δεν ήθελα κανέναν γιατί κανένας δε θα με καταλάβαινε.
Ήθελα να βουλιάξω για να λυτρωθώ.
Σχήμα οξύμωρο μα απαραίτητο για τη δική μου εσωτερική κάθαρση.
Μόνον έτσι θα άνοιγε ο δρόμος προς τη δική μου ελευθερία.
Απόψε ξεκαθάρισαν όλοι και ο καθένας πήρε τη θέση του.
Αντίκρισα συμμάχους και εχθρούς απέναντί μου.
Είδα την ψυχή μου να ραγίζει και να σπάει σε χίλια κομμάτια.
Και δεν πρόλαβα να με σώσω.
Ήμουν μικρή, ανίσχυρη, αδύναμη και ανήμπορη.
Ξεγέλασα τους πάντες γύρω μου, ότι δεν συμβαίνει και τίποτα το σοβαρό.
Αρκούσε όμως να με παρατηρήσεις προσεκτικά για να καταλάβεις ότι είχα τσακίσει εσωτερικά. Διακρινόταν εύκολα στα μάτια μου η απελπισία και ο πόνος, μα κυρίως η απογοήτευση μου από τον κόσμο.
Έμαθα πια στις δυσκολίες, συμβιβάστηκα μαζί τους αλλά όχι για πολύ.
Αντάριασα πολλές φορές μέσα μου μέχρι να φτάσω στο σημείο να κάνω τη δική μου επανάσταση.
Ήθελα από καιρό να ξεσπάσω.
Κάηκε το μέσα μου, αλλά κανέναν δεν ενδιέφερε αυτό.
Όλοι αδιαφορούσαν και σφύριζαν με απαξίωση.
Ο καθένας κοιτούσε τη δική του λύτρωση, τη δική του ψυχή.
Και για να δώσουμε την κατάσταση στην σωστή της διάσταση, ο καθένας κοιτούσε απλά το συμφέρον του, έτσι χωρίς πολλά – πολλά.
Τους κατέταξα στην δική μου κατηγορία, αυτή των αντιπαθητικών, που δεν έχουν ίχνος ενσυναίσθησης.
Βαρέθηκα και σιχάθηκα όλες αυτές τις συμπεριφορές, κουράστηκα να με σταυρώνουν.
Ήθελα να γυρίσω τον κόσμο ανάποδα αλλά όλα αυτά που έβλεπα με εμπόδιζαν.
Εγκατέλειψα τον κόσμο τους και ανέμενα να αντικρίσω μια ελευθερία αλλιώτικη από τη δική τους.
Ισχυρή και ξεκάθαρη, γεμάτη ευαισθησία, με γωνίες αιχμηρές να μη με πλησιάζουν όσοι δεν κατανοούν αυτή τη μορφή.
Μια ελευθερία ασυμβίβαστη, που ενίοτε τραυματίζει όλους όσους δεν ταιριάζουν δίπλα της και απομακρύνονται γρήγορα.
Γεννήθηκα στην Αθήνα με καταγωγή από τον νησί των Ιπποτών. Γράφω βιωματικά και παίρνοντας καθημερινές εικόνες από το περιβάλλον μου. Όλο αυτό το χρωστάω σε έναν άντρα μου με εμπνέει για όλα αυτά που κάνω. Στον άντρα της ζωής μου. Έχουμε κοινά όνειρα με στόχο να πραγματοποιηθούν. Διότι το «εμείς» και το «μαζί» είναι από τις πιο ισχυρές λέξεις που υπάρχουν. «Εμείς μαζί» λοιπόν μπορούμε τα πάντα, αρκεί να το θέλουμε. Καλά μας ταξίδια.
