Δρόμοι που ανοίγονται μπροστά μου

Κόντρα στις αντιθέσεις και στα παράλογα γιατί έτσι γουστάρω.

Όχι γιατί θέλω να κάνω επανάσταση.

Απρόβλεπτη γίνομαι επειδή κάποιες φορές με τρελαίνουν τα πρέπει.

Θυμώνω με όλα αυτά που δέχτηκα στωικά για τους άλλους.

Για να αισθάνονται εκείνοι καλά.

Οι προδοσίες που έζησα με αφύπνισαν και άρχισα να καταγράφω όλα αυτά που με έκαναν να τρώω επανωτά χαστούκια. Και ήταν πολλά. Έτσι αποφάσισα να βάλω ένα μεγάλο στοπ.

Εγώ γεννήθηκα για να χαίρομαι, να αγαπάω και για να ζω την κάθε μέρα μου σαν να μην υπάρχει αύριο.

Θέλω το σήμερα να με χαϊδεύει απαλά και να με παρασέρνει μαζί του.

Θέλω να ψάχνω μέσα του να ανακαλύψω τους δρόμους που ανοίγονται μπροστά μου.

Είναι εκείνοι που με επέλεξαν για να με ταξιδέψουν. Εκείνοι με έψαξαν και εγώ δεν μπορώ να τους αγνοήσω. Δε θέλω να τους γυρίσω την πλάτη.

Θέλω να τους ακολουθήσω. Μίζερα τα έκανα όλα ως τώρα και νομίζω ότι ήρθε η ώρα να δω παραπέρα..

Ακολουθώντας πάντα τα θέλω των άλλων άφηνα στην άκρη τα δικά μου και τώρα που επαναστατούν μέσα μου με ξεσηκώνουν. Έχει γούστο να γίνω και επαναστάτρια τώρα;

Θέλω να τους χαμογελάσω, δε θέλω για άλλη μια φορά να πνίξω αυτά που θέλω.

Δυο λύσεις υπάρχουν λοιπόν.

Ή μένω στα ίδια και περιμένω κάτι να αλλάξει, ή βάζω το χέρι μου και τα ανατρέπω όλα από μόνη μου.

Η ωριμότητα των σκέψεων όταν το κοντέρ τερματίσει έρχεται σαν ανεμοστρόβιλος και σε παρασέρνει. Τότε δεν υπάρχουν διλήμματα.

Τότε ανοίγονται μόνο δρόμοι για να τους ακολουθήσεις.

Ιωάννα Δαμηλάτη

Γράψτε ένα σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *