Οι ανθρώπινες σχέσεις κατά τον εγκλεισμό
Αυτές τις δύσκολες ώρες δοκιμάζονται οι σχέσεις των ανθρώπων. Τα νεύρα μας είναι πλέον τεταμένα. Η υπομονή μας έχει εξαντληθεί. Οι αντοχές μας δοκιμάζονται, οι σχέσεις μας ξεκαθαρίζουν. Δεν ανεχόμαστε τις ίδιες ανούσιες κουβέντες όπως πριν και ενώ μπορεί να έχουμε άπλετο χρόνο, δεν τον χαραμίζουμε για χαζοσυζητήσεις και χαζοσυναναστροφές.
Είναι θέμα υπομονής θαρρώ… είναι επειδή οι ισορροπίες μας έχουν χαθεί, τα νεύρα μας έχουν κλονιστεί, δεν υπάρχει ούτε υπομονή ούτε διάθεση για ανοχή. Εκείνο το μικρό διάλειμμα από την καθημερινότητά μας που λέγαμε «ας βρω λίγο χρόνο να τον/την ακούσω» δεν υπάρχει πια. Έχει τελειώσει μαζί με τις μάσκες και το αντισηπτικό. Έχει τελειώσει μαζί με τον περασμένο μισθό, έχει τελειώσει με τον περιορισμό μας, με την μεταμόρφωση του ασύλου μας, της ίδιας μας της φωλιάς σε φυλακή.
Το μέρος που θέλαμε πάντα να επιστρέφουμε, μετατράπηκε σ ένα μέρος που δεν μπορούμε να ξεφύγουμε. Και έτσι, δε μπορούμε να καταφύγουμε κάπου και να απομονωθούμε, να νιώσουμε ασφάλεια, να μπορούμε να μείνουμε μόνοι μας με τον εαυτό μας.
Αυτές τις μέρες λοιπόν, που δεν αντέχουμε ούτε τον ίδιο μας τον εαυτό, που ήδη είμαστε πιεσμένοι, φαίνεται ποιους ανθρώπους θέλουμε κοντά μας. Ποιοι είναι εκείνοι που αληθινά αγαπάμε και μας αγαπούν. Ποιους ανεχόμαστε και ποιοι μας ανέχονται. Για ποιους νοιαζόμαστε και ποιοι μας νοιάζονται. Για ποιους τελικά «φτιάχνουμε» χρόνο. Τώρα λοιπόν, θα ξεκαθαρίσουν οι σχέσεις μας. Μετά από όλο αυτό, θα είναι πολύ διαφορετικές. Πιο αληθινές. Ξεκαθαρισμένες.
Ας εκμεταλλευτούμε λοιπόν την κατάσταση για παρατήρηση. Ας παρατηρήσουμε τριγύρω μας όλους αυτούς τους ανθρώπους που μας αποδεικνύουν πράγματα καθημερινά. Εδώ ξεκαθαρίζουν χαρακτήρες, διαθέσεις και προθέσεις. Στα δύσκολα. Ας παρατηρήσουμε όμως και μέσα μας. Μη σας στενοχωρεί η σημερινή μας κατάσταση και προπάντων, μη σας εκπλήσσει τίποτα.
Μαρία Χαρίτου
Από πολύ μικρή, έμαθα να υπάρχω μέσα από τις τέχνες! Τραγουδάω τις χαρές μου, χορεύω tango τις λύπες μου, εκφράζομαι μέσα από τη μουσική μου και γεννάω εικόνες με την πένα μου! Μη με ρωτήσετε ποτέ ποια από όλες αγαπώ περισσότερο γιατί δεν έχω απάντηση! Όλα τα παραπάνω, συν το ελεύθερο και αδάμαστο πνεύμα μου, φτιάχνουν εμένα! Πηγή έμπνευσής μου είναι ο άνθρωπος, μια και μου αρέσει να τον παρατηρώ μέσα από τις λεπτομέρειες! Το τελείωμα του πρώτου μου βιβλίου με τίτλο «παλεύοντας το σκοτάδι μου», είναι η απόδειξη. Τέλος, οφείλω να σας προειδοποιήσω ότι λατρεύω να δημιουργώ εικόνες και συναισθήματα στο μυαλό και την καρδιά σας!
