Ο έρωτας με τον πόνο

Για να σταματήσω να πονάω χρειάζεται να απελευθερωθώ από τον έρωτα που έχω με τον πόνο. Κάτι που ποθώ και με εξιτάρει, πώς είναι δυνατόν να μην το έχω στην ζωή μου;

Όσο και αν δε μου αρέσει η ιδέα, αυτή είναι η αλήθεια. Τον λατρεύω, τον αγαπώ και ας με σκοτώνει λίγο λίγο. Η επιθυμία να βιώσω αυτό το συναίσθημα, να γίνω θύμα ξανά, κατακλείζει το σώμα μου. Χαμογελάω κάθε φορά που πλησιάζει, νιώθω λύτρωση και ευτυχία.

Κρυφά μέσα μου λαχταρώ τον πόνο. Τη θλίψη, την εγκατάλειψη. Όλα αυτά που με τόση ευκολία βίωνα τόσα και τόσα χρόνια. Συνήθεια χρόνων…

Catia Marjary

Γράψτε ένα σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *