Θυμήσου, κανένας δεν έχασε δείχνοντας υπομονή ενώ θα ήθελε να τα πάρει αμπάριζα όλα.
Να γκρεμίσει όσα έχτιζε γιατί έτσι πρέπει.
Ο θυμός, μόνο να μεγεθύνει μπορεί τα προβλήματα και να χάσεις το δίκιο που σε πνίγει.
Οι εκρήξεις, ακόμη κι αν υπάρχουν τα ανάλογα ερεθίσματα συναισθηματικής φόρτισης, σε πετάνε έξω από το παιχνίδι και αυτόματα σε κάνουν να φαίνεσαι ο θύτης.
Ο θυμός, με το δίκιο, δε συναντιούνται πουθενά.
Δεν υπάρχουν παράλληλοι δρόμοι για αυτά τα δύο.
Το ένα σε εξουσιάζει και το άλλο σε κάνει να σέρνεσαι ώσπου να καταφέρεις να υψώσεις ανάστημα και να σταθείς στο ύψος των περιστάσεων.
Εν βρασμώ ψυχής θα τα γκρεμίσεις όλα.
Μην κολλάς σε μικρά πράγματα επειδή κάποιοι παραβιάζουν το μέσα σου.
Δείξε τη δύναμή σου με τη στάση σου.
Εξάλλου, η καλύτερη απάντηση είναι το να μη πεις τίποτα.
Η σιωπή σου θα δώσει όλες τις απαντήσεις χωρίς να ανοίξεις καν το στόμα σου.
Ό,τι σε θυμώνει, σε διδάσκει κιόλας.
Πας παρακάτω αφήνοντας τοξικές καταστάσεις πίσω σου, ενώ κρατάς τα διδάγματα που αποκόμισες από εκείνες για να ξέρεις τι θα πρέπει να προσέχεις την επόμενη φορά.
Ιωάννα Δαμηλάτη
Έχω γεννηθεί στην Νίκαια και έχω καταγωγή από την Μυτιλήνη.
Είμαι παντρεμένη και έχω έναν γιό.
Πάντα ήμουν ένα δραστήριο άτομο γεμάτο ανησυχίες.
Ότι και να έκανα για να γεμίζω τα κενά μου πάντα κάτι εξακολουθούσε να μου λείπει.
Αυτό το κάτι μεγάλωνε ώσπου άρχισα από το πουθενά να γράψω.
Ένα ξημέρωμα που έγραψα τους πρώτους μου στίχους σαν κάτι να άλλαξε μέσα μου.
Κάθε μέρα έγραφα στίχους.
Αλλά πάλι κάτι μου έλειπε.
Κρυφός μου πόθος ήταν να γράψω ένα βιβλίο.
Ήθελα να δω αν μπορώ να το κάνω, ξέροντας τις δυσκολίες που θα αντιμετώπιζα.
Ήθελα να ρισκάρω και το τόλμησα.
Αυτό τώρα που γεμίζει την ψυχή μου είναι οι λέξεις.
Με αυτές τώρα ντύνω τους ήρωες των βιβλίων μου
