Διαδρομές που υπερβαίνουν τα συνηθισμένα
Ποτέ μου δεν κατάφερα να φτάσω στην κορυφή που ήθελα. Πάντα ένα εμπόδιο υπήρχε στην ανοδική πορεία μου. Για την ακρίβεια, αυτός ο ασήμαντος μικρόκοσμός μου, πάντα έπαιζε σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη της ζωής μου. Προσπαθούσα συχνά πυκνά να με πείσω ότι η ζωή μου είναι ενδιαφέρουσα και όχι πληκτική. Ομολογώ πως ποτέ μου δεν τα κατάφερα.
Συνάντησα σημαντικά αγκάθια και ανθρώπους πρόβλημα στη μέχρι σήμερα διαδρομή. Το καθετί που έκανα ήταν τελικά ασήμαντο και ας νόμιζα ότι ήταν κάτι το ιδιαίτερο και το συναρπαστικό. Γελάστηκα από αυτήν εδώ την κατάσταση, βάλτωσα και δεν κατάφερα να εξελιχθώ. Έτρωγα άσκοπα τον πολύτιμο χρόνο μου και αναλώθηκα σε μεγάλες αποστάσεις που τελικά με γυρνούσαν πίσω.
Η ατομική μου ζωή φάνταζε ασήμαντη μπροστά στις υπόλοιπες. Μέχρι που ένα πρωί ζήτησα απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα που είχαν προκύψει και προσπάθησα να βρω διέξοδο στις άτυχες διαδρομές μου που ξόδεψα χρόνο και ελπίδα. Αυτή η ανικανότητά μου να μη βιώνω τις στιγμές μου, άγγιξε κάποιες ευαίσθητες χορδές μου και ενεργοποίησε εσωτερικούς προβληματισμούς που καιρό τώρα είχαν μέσα μου αποκοιμηθεί.
Επιδίωκα ανούσια πράγματα που με οδηγούσαν σε αδιέξοδο και συνεχής απογοήτευση. Μέχρι που αποφάσισα να ζήσω αλλιώς, να τολμήσω και να επιδιώξω να αποκτήσω τρελές και απίθανες εμπειρίες. Και το ένστικτό μου λειτούργησε σωστά και προστατευτικά για εμένα μετά από καιρό. Ψάχνοντας αυτόν τον επιφανειακά τέλειο κόσμο ανακάλυψα ότι θυσίασα πράγματα, και κυρίως την ατομική μου ελευθερία.
Σταμάτησα να βλέπω τη ζωή μου σαν μια συνεχή και διαρκή απογοήτευση. Αποφάσισα να επιδιώξω και να κυνηγήσω τα όνειρά μου. Να πραγματοποιήσω όνειρα ή τουλάχιστον να προσπαθήσω να το κάνω. Αποδείχθηκε ότι η ζωή κάποιων που ήταν κοντά μου παρέμενε επικίνδυνη και οδυνηρή. Σκοπός τους ήταν να μην εξελιχθώ και να μείνω στάσιμη και εξαρτημένη.
Ευτυχώς για εμένα, όλα αυτά γρήγορα υπέπεσαν στην αντίληψή μου, συμφιλιώθηκα με τα θετικά και τα αρνητικά, κράτησα για εμένα ό,τι με ευχαριστούσε και με γέμιζε και προχώρησα. Σταμάτησα να αποφεύγω τον κίνδυνο, κοίταξα μπροστά τη ζωή με θάρρος και ρίχτηκα σε μια μάχη, όχι εντυπώσεων αλλά ουσίας και λύτρωσης.
Ξεχώρισα και έδιωξα ανθρώπους βολεμένους, έδιωξα από δίπλα μου τους «σωστούς» κοινωνικά, και ομολογώ ότι από τότε έγινα ασυνήθιστα παραγωγική και δημιουργική για τα μέχρι πρότινος δικά μου δεδομένα. Σκέφτηκα αυτόνομα και αμφισβήτησα ευθέως κάθε εξουσία και δύναμη που είχαν πάνω μου. Προτίμησα να εντάξω τον εαυτό μου σε κατάσταση χάους και σύγχυσης.
Τους εγκατέλειψα και περιπλανήθηκα στα δικά μου όνειρα, στις δικές μου διαδρομές και στα δικά μου θέλω. Λυτρώθηκα ουσιαστικά και τώρα πλέον είμαι έτοιμη να κάνω πραγματικότητα την αληθινή μου φύση και τα δικά μου θέλω, που δε μοιάζουν καθόλου με τα δικά τους. Αυτή η διαφορά και το χάος που δημιουργήθηκε μέσα μου λειτούργησε ενθαρρυντικά. Και αυτή ήταν μια ουσιαστική νίκη. Για αυτό να υπερβαίνετε τα συνηθισμένα και να τολμάτε τις αλλαγές.
Μαρύσα Παππά
Γεννήθηκα στην Αθήνα με καταγωγή από τον νησί των Ιπποτών. Γράφω βιωματικά και παίρνοντας καθημερινές εικόνες από το περιβάλλον μου. Όλο αυτό το χρωστάω σε έναν άντρα μου με εμπνέει για όλα αυτά που κάνω. Στον άντρα της ζωής μου. Έχουμε κοινά όνειρα με στόχο να πραγματοποιηθούν. Διότι το «εμείς» και το «μαζί» είναι από τις πιο ισχυρές λέξεις που υπάρχουν. «Εμείς μαζί» λοιπόν μπορούμε τα πάντα, αρκεί να το θέλουμε. Καλά μας ταξίδια.
