Ο εκβιασμός δεν πιάνει σε όλους

Ξέρω, με θεωρείς ευάλωτη και αφελή. Αλλά ίσως και να είμαι, δεν ξέρω. Λες: “πρόβατο είναι, εύκολα θα μασήσει”. Η ηρεμία και η υπομονή μου σε μπερδεύουν, θαρρείς πως αυτά τα δύο είναι ατελείωτα, μα…
 
Έχω μια ωρολογιακή βόμβα μέσα μου την οποία έχουν κι άλλοι άνθρωποι. Που λες λοιπόν, αυτή είναι ήσυχη και αντί για τικ τακ εκφράζεται μέσα από τα δάκρυά μου και τις προσπάθειές μου να σου εξηγήσω την απόγνωση που της προκαλεί η συμπεριφορά σου. Δεν καταλαβαίνεις όμως κι αυτή διαμαρτύρεται, ενώ αρχίζει να μετρά αντίστροφα.
 
Από την άλλη, εσύ, βλέποντας το συγκαταβατικό χαμόγελο να εξαφανίζεται σιγά σιγά από τα χείλη μου τρομοκρατείσαι χάνοντας τα δεδομένα σου. Σαστίζεις εσύ και εμένα μου προκαλείς νευρικό γέλιο. Δεν το περίμενες να αντιδράσω, μάλλον δε με συμπεριελάμβανες στα έμψυχα. Έτσι είναι και μη με χαρακτηρίσεις μελό, αφού κατά βάθος το ξέρεις πως έχω δίκιο.
 
Και προς Θεού, μη διανοηθείς να με εκβιάσεις συναισθηματικά, εκείνη την ώρα που πια δε φωνάζω, δεν κλαίω και δε διαμαρτύρομαι. Εκείνη τη στιγμή που απλά σε κοιτάω βουβή και μαζεύω τα πράγματα μου ήσυχα. Ούτε να το σκεφτείς.
 
Γιατί αυτό θα φέρει το ολοκαύτωμα. Γιατί εκείνη η βόμβα που λέγαμε προηγουμένως, όταν αντιληφθεί εκβιασμό ενεργοποιείται και τα διαλύει όλα. 
 
Το νου σου. 
 
Χριστίνα Ρογκάκου

Γράψτε ένα σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *