Είναι εντάξει να μη νιώθεις καλά, είναι εντάξει να κουράζεσαι, να φοβάσαι, να πέφτεις ψυχολογικά και ν’ απομονώνεσαι κάποιες φορές. Συχνά υπερεκτιμούμε τις δυνάμεις μας στην προσπάθεια μας ν’ αντεπεξέρθουμε στις ανάγκες της καθημερινότητας και κατ’ επέκταση της ζωής μας.
Βρισκόμαστε διαρκώς αντιμέτωποι με το άγχος και τις ενοχές μας. Άγχος για να τα καταφέρουμε ως σύντροφοι, ως γονείς, ως φίλοι, ως παιδιά, ως αδέρφια, ως επαγγελματίες και ευρύτερα ως άνθρωποι. Ενοχές γιατί ανεβάζουμε ψηλά τον πήχη και όταν δεν τα καταφέρνουμε όπως επιθυμούμε, τα βάζουμε με τον εαυτό μας. Αυτή είναι η πραγματικότητα και είναι «οκ» να υπάρχουν δύσκολες στιγμές. Στην ουσία αυτές μας εξελίσσουν και μας πηγαίνουν ένα βήμα παραπάνω. Είναι πολύ σημαντικό ν’ αφουγκραζόμαστε τις σιωπές μας και να ρίχνουμε βαθιές ματιές μέσα μας.
Μεγαλώνοντας τα πράγματα δυσκολεύουν, οι ευθύνες βαραίνουν, οι σκέψεις φουντώνουν και τα προβλήματα οξύνονται. Εκεί κάπου απαιτείται μια μικρή παύση και ένας αν όχι και τόσο ευχάριστος εσωτερικός διάλογος, παρ’ όλα αυτά ιδιαιτέρως χρήσιμος.
Όταν το μυαλό κάνει τόση φασαρία και όλα μοιάζουν τόσο μάταια και μπερδεμένα γύρω μας, χρειαζόμαστε μία ανάσα, ένα φιλί της ζωής που οφείλουμε να δώσουμε εμείς οι ίδιοι στον εαυτό μας. Λίγες ανακουφιστικές κουβέντες που θα χαϊδέψουν την ταραγμένη μας ψυχή. Ένα «μπορώ», ένα «θα τα καταφέρω», ένα «θα περάσει και αυτό»! Θα μου πεις δεν περνάει πάντα τόσο εύκολα και τόσο αναίμακτα. Κάποιες φορές επιμένει περισσότερο, χρειάζεται περισσότερος χρόνος.
Και αυτό είναι «εντάξει». Να έχεις πίστη σε σένα. Να μην ξεχνάς τα βουνά που ανέβηκες και κατέβηκες με επιτυχία. Τα τραύματα που ξεπέρασες και τις αντοχές που απέκτησες στην προσπάθεια σου να βγεις από τα σκοτάδια σου και ν’ αντικρίσεις το φως. Και όταν δεν μπορείς μόνος, να ζητάς βοήθεια, είναι τόσο «οκ», να ζητάς βοήθεια!
Πολλές φορές ένα και μόνο κερί αρκεί για να φωτίσει το σκοτεινό κόσμο μας. Άναψε ένα κερί μέσα στο σκοτάδι και δες αυτόματα πως θ’ αρχίσεις να βλέπεις ξαφνικά. Το ίδιο συμβαίνει και με τους ανθρώπους!
Ένας και μόνο άνθρωπος να μας πει «σε εμπιστεύομαι», «σε πιστεύω», «μπορείς». Ξέρω πως δεν ήσουν πάντα έτσι, δεν πειράζει που κλάταρες, είναι τόσο «οκ» που κλάταρες, όμως βλέπω ότι μπορείς και θα τα καταφέρεις. Γιατί το έχεις κάνει και στο παρελθόν και μπορείς να το ξανακάνεις.
Μια αγκαλιά, λίγα λόγια παρηγοριάς και ένα «τσαφ» ώθησης, μπορούν να κάνουν θαύματα. Γίνε το κερί για έναν άνθρωπο, άναψε, χάρισε του το φως σου και δες τον να λάμπει γύρω σου.
Μοσχούλα Σολάκη
