Μοναχικότητα: η πιο συνειδητοποιημένη μορφή ύπαρξης
Είναι δύσβατος ο δρόμος της μοναχικότητας. Προϋποθέτει άριστη σχέση με τον εαυτό σου και καλλιεργημένο νου, πνευματική ανύψωση και αυτοεκτίμηση. Χρειάζεται, ο ψυχικός σου κόσμος να μένει ανέγγιχτος στα εξωτερικά ερεθίσματα και τις ηδονές. Να μην υποκύπτεις σε πειρασμούς και να βαδίζεις με ηθική. Είναι η απόφαση να μην πουλιέσαι κάτω του κόστους. Να μη δανείζεσαι, να μη χαρίζεσαι σε κάθε εφήμερη συναναστροφή, (και λέω συναναστροφή γιατί η ευρέως χρησιμοποιούμενη φράση «εφήμερη σχέση», είναι λανθασμένη κατά τη γνώμη μου, μια και η λέξη «σχέση» δηλώνει κάποιας μορφής μπλέξιμο και επ’ ουδενί δεν είναι εφήμερη).
Να μη χαρίζεσαι λοιπόν σε κάθε εφήμερη συναναστροφή, που είναι το πιο γρήγορο άδειασμα που μπορεί κανείς να βιώσει. Είτε είναι φίλος, είτε αδερφός, είτε σύντροφος, πρέπει να βλέπεις την εκτίμηση που του δείχνεις και στα δικά του μάτια, καθώς οι άνθρωποι που επιλέγεις όντας μοναχικός, είναι λίγοι σε αριθμό αλλά πολύ σημαντικοί, και από τη στιγμή που τους βάζεις στη ζωή σου σημαίνει ότι θέλεις να ριζώσουν εκεί για πάντα.
Ο μοναχικός άνθρωπος δημιουργεί σχέσεις ζωής, γιατί δεν πειραματίζεται αλλά είναι συνειδητοποιημένος έχοντας διαλέξει τους ανθρώπους που είναι κοντά του. Κι αν ποτέ κάποιος αποδειχτεί σκάρτος, πληγώνεται πολύ και το κόστος της απώλειάς του είναι μεγάλο. Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και στις σεξουαλικές του συναναστροφές. Δε δίνεται για πλάκα ή για απόλαυση γιατί σέβεται τον εαυτό του. Το εφήμερο, εκτός από σωματικά, σε αδειάζει και ψυχικά, ανταλλάζεις ενέργεια και μαζεύεις τα σκουπίδια των εφήμερων πράξεων που σου κληροδοτούνται σαν μεταδιδόμενο νόσημα!
Αγέρωχος λοιπόν, στα νέα δεδομένα των καιρών και τις νόρμες, απαλλαγμένος από θεατρινισμούς, δράματα και κουραστικές συμπεριφορές. Εξάλλου μόνο ερωτηματικά μπορούν να σου προσφέρουν και να ταράξουν την ησυχία σου. Απέχεις συνειδητά και προσφέρεις επιλεκτικά την ενέργειά σου σ’ εκείνον που νομίζεις πως αξίζει και που δε θα σου επιστρέψει ενεργειακά σκουπίδια. Σταμάτα να αναλώνεσαι και βρες την ουσία στη ζωή σου, χρειάζεσαι τη μοναχικότητα αν θέλεις να είσαι ισορροπημένος και προσγειωμένος. Σκέψου… δεν είναι κρίμα να μπαλώνεις τα κενά σου με το «λίγο» που σου δίνουν οι πολλοί;
Μαρία Χαρίτου
Από πολύ μικρή, έμαθα να υπάρχω μέσα από τις τέχνες! Τραγουδάω τις χαρές μου, χορεύω tango τις λύπες μου, εκφράζομαι μέσα από τη μουσική μου και γεννάω εικόνες με την πένα μου! Μη με ρωτήσετε ποτέ ποια από όλες αγαπώ περισσότερο γιατί δεν έχω απάντηση! Όλα τα παραπάνω, συν το ελεύθερο και αδάμαστο πνεύμα μου, φτιάχνουν εμένα! Πηγή έμπνευσής μου είναι ο άνθρωπος, μια και μου αρέσει να τον παρατηρώ μέσα από τις λεπτομέρειες! Το τελείωμα του πρώτου μου βιβλίου με τίτλο «παλεύοντας το σκοτάδι μου», είναι η απόδειξη. Τέλος, οφείλω να σας προειδοποιήσω ότι λατρεύω να δημιουργώ εικόνες και συναισθήματα στο μυαλό και την καρδιά σας!
