Μονόλογος

Περίμενέ με στην αυλή,

με ένα χαμόγελο στα χείλη.

Περίμενε σου λέω,

μη φεύγεις.

Είναι αργά, μου λες.

Και πάλι κοιταζόμαστε,

με αμήχανες σιωπές.

Ξυπόλητος στο χορτάρι,

νιώθω και κάτι, ευτυχώς.

Σου αφήνω τα χέρια,

σφάλμα μέγα.

Γιατί σου άφησα τα χέρια

κι οι λέξεις μου κατέληξαν

σε ερωτικό μονόλογο;

Ιωάννης Χρυσόστομος Παπουδάρης