Φ. Ο. Β. Ο. Σ.
Post Views: 5
Φοβάσαι.
Την αβάσταχτη ιδέα της ανακοίνωσης, πως χάνεις την εργασία σου.
Την άγρια διαπίστωση, ότι το πορτοφόλι σου δεν έχει πλέον χρήματα.
Το περίεργο συναίσθημα, της διαδήλωσης για τα αυτονόητα αιτήματά σου.
Τα βασανιστικά λεπτά της αναμονής, πριν τ’ αποτελέσματα συγκεκριμένων εξετάσεων για την υγεία σου.
Τις ατελείωτες νύχτες, με τις σκοτεινές ώρες της που δεν περνούν.
Τις φωτεινές ημέρες, που με πίκρα σου αφήνουν μια γλυκιά ανάμνηση.
Τα ζεστά χαμόγελα, που κρύβουν άδηλη υποκρισία.
Τον άκρατο θυμό, που κουβαλάει στυγνή βία.
Τα βαθιά γέλια, που υποδέχονται ενδεχόμενα βουβά κλάματα.
Τη χρωματιστή χαρά, που γεμίζει με γκρίζα θλίψη.
Την ανυπόφορη σκλαβιά, που ενέχεται στην ελευθερία σου.
Την ανέγνωρη αρρώστια, που φωλιάζει στην υγεία σου.
Την αγνοούμενη αθωότητα, που γυρεύεις στον εαυτό σου.
Την άδολη καλοσύνη, που αναζητάς στην κακία του κόσμου.
Τον εύθραυστο σεβασμό, που εκλείπει με αυθαίρετη αρπαγή.
Τα ακέραια όνειρα, που γυρεύεις στους εφιάλτες σου.
Τις μαύρες σκέψεις, που λερώνουν το λευκό του μυαλού σου.
Κοιτώντας όμως κατάματα το φως και την αλήθεια, ο φόβος παύει να υπάρχει!
Φ ορέας
Ό μοιων
Β ολικών
Ο ρίων
Σ υμπεριφοράς
Ζωή Παπατζίκου
Post Views: 5