Κάπως σαν τις ισοτιμίες
Post Views: 5
Αλλάζουν οι άνθρωποι, ξεκινάς δειλά θέλοντας να πιστέψεις, αφήνεσαι σε λόγια όμορφα, σε αυτά που για χρόνια ήλπιζες πως κάπου, κάποιος υπάρχει και για σένα, ο οποίος θα νιώσει και θα στα χαρίσει χωρίς εκπτώσεις. Και λοιπόν; Τον βρήκες, ξεκίνησες το ταξίδι και τι κατάλαβες; Κάνεις τον απολογισμό και στο μέτρημα διαπιστώνεις πως βγήκες χαμένη. Πολλή φασαρία τελικά, αγωνία και τρέξιμο γι’ αυτό το κάτι ιδιαίτερο στη ζωή μας. Ένας αγώνας δρόμου να το αναζητούμε με μανία λες και δεν μπορεί να υπάρξει το αύριο χωρίς αυτό, λες και δεν μπορούμε να πορευτούμε στο σήμερα μόνοι μας. Στιγμή δεν περνάει από το μυαλό μας αν όλο αυτό το κυνήγι ευτυχίας αξίζει.
Μας ρουφάει η δίνη του εγωισμού, της αλαζονείας και της ωραιοπάθειας, βάζοντας υποθήκη τον εαυτό μας χωρίς να σκεφτούμε τις ενδεχόμενες παράπλευρες απώλειες. Συνεχίζεις να μετράς, χωρίς όμως να σου βγαίνει ο λογαριασμός και στην τελική βγαίνεις ζημιωμένος χάνοντας όλη την περιουσία σου. Η επένδυση βλέπεις ήταν υψηλού ρίσκου. Και άξιζε τελικά; Γιατί τόση βαβούρα στο μυαλό μας; Για να φτάσουμε να μετράμε τα λίγα κέρματα της σούμας; Λίγο ακριβό το τίμημα για μια μετοχή φούσκα, δε νομίζεις;
Αλλάζουν οι άνθρωποι ψυχή μου, κάπως σαν τις ισοτιμίες.
Στέλλα Α.
Post Views: 5
