Βλέμμα σιγουριάς, χαμόγελο πλαγιαστό, ύφος αυτοπεποίθησης. Διόρθωνε το ρολόι του στο δεξί του χέρι ελέγχοντας την ώρα. Με το αριστερό την κράταγε, την έκλεινε στην παλάμη του. Την κρεμούσε καρφίτσα στο πέτο του. Την έβαζε στην τσέπη του παντελονιού του, την ακουμπούσε μαζί με τα κλειδιά του στο τραπέζι της κουζίνας.
Την ξεχνούσε πίσω από το ακουστικό του τηλεφώνου για ώρες, για μήνες. Την έπινε μαζί με το ουίσκι του τα βράδια και ήταν τόσο γοητευτικός όταν την απολάμβανε γουλιά – γουλιά μαζί με το τσιγάρο του. Μέχρι που έπεσε από την τσέπη του. Δεν το κατάλαβε στην αρχή ότι του έλειπε. Μόνο όταν διαπίστωσε ότι το ουίσκι του δεν είχε πια την ίδια γεύση και ότι δεν απολαμβάνει πια το τσιγάρο του.
Λείπουν τα δεδομένα όταν εκλείπουν. Μέσα στο μυαλό του την έβλεπε τώρα να γελάει, μα τι όμορφη που ήταν όταν γελούσε, και να του λέει μελωδικά: «Ας πρόσεχες. Ας με πρόσεχες».
Εύα Κοτσίκου
About Εύα Κοτσίκου
Είμαι η Εύα και ζω στον δικό μου ονειρόκοσμο ο οποίος αποτελείται από χαρτιά, μολύβια και λέξεις. Μεγαλωμένη στην πιο μποέμ συνοικία της Αθήνας, τα Πετράλωνα, δεν θα μπορούσα παρά να είμαι λάτρης του Κέντρου. Αγαπώ να βολτάρω στα Αθηναϊκά στενά, τους καλλιτέχνες και την ποίηση του δρόμου, την ποίηση γενικότερα, τη σοκολάτα και τα χαμόγελα στα χείλη των ανθρώπων.
Δηλώνω αιώνιο παιδί και πιστεύω ότι η ευγένεια, η θετικότητα και η καλοσύνη μπορούν να μαλακώσουν και την πιο σκληρή καρδιά. Γελάω δυνατά και συγκινούμαι εύκολα. Γράφω παντού, όπου βρω, ακόμα και σε χαρτάκια για τσιγάρα και ας μην καπνίζω. Μπορώ να εμπνευστώ ακόμα και από έναν κόκκο άμμου. Λατρεύω τα τραγούδια και τα ταξίδια, ειδικά αυτά που κάνω πάνω σε χάρτινα καράβια... Είμαι η Εύα και στόχος μου είναι να σας πάρω μαζί μου στα ταξίδια αυτά...
View all posts by Εύα Κοτσίκου | 203 posts
