Τα δεδομένα
Post Views: 3
Βλέμμα σιγουριάς, χαμόγελο πλαγιαστό, ύφος αυτοπεποίθησης. Διόρθωνε το ρολόι του στο δεξί του χέρι ελέγχοντας την ώρα. Με το αριστερό την κράταγε, την έκλεινε στην παλάμη του. Την κρεμούσε καρφίτσα στο πέτο του. Την έβαζε στην τσέπη του παντελονιού του, την ακουμπούσε μαζί με τα κλειδιά του στο τραπέζι της κουζίνας.
Την ξεχνούσε πίσω από το ακουστικό του τηλεφώνου για ώρες, για μήνες. Την έπινε μαζί με το ουίσκι του τα βράδια και ήταν τόσο γοητευτικός όταν την απολάμβανε γουλιά – γουλιά μαζί με το τσιγάρο του. Μέχρι που έπεσε από την τσέπη του. Δεν το κατάλαβε στην αρχή ότι του έλειπε. Μόνο όταν διαπίστωσε ότι το ουίσκι του δεν είχε πια την ίδια γεύση και ότι δεν απολαμβάνει πια το τσιγάρο του.
Λείπουν τα δεδομένα όταν εκλείπουν. Μέσα στο μυαλό του την έβλεπε τώρα να γελάει, μα τι όμορφη που ήταν όταν γελούσε, και να του λέει μελωδικά: «Ας πρόσεχες. Ας με πρόσεχες».
Εύα Κοτσίκου
Post Views: 3