Εξιλέωση
Post Views: 8
Είναι κάποιοι άνθρωποι πολύ πεινασμένοι. Λιμοκτονούν, τους θερίζει η πείνα, είναι ασυγκράτητοι! Μπροστά στη θέα της λείας τους γίνονται άγρια θηρία, αδίστακτα αγρίμια. Μα δεν πεινούν για φαγητό, αλλά για κάτι άλλο.
Ψυχές καταβροχθίζουν και καρδιές κι άλλες φορές ζωές ολόκληρες ή και μυαλά. Σωστοί ανθρωποφάγοι, ροκανίζουν τα χρόνια των ανθρώπων σαν άγριοι κάστορες με δόντια τεράστια. Ξεσκίζουν τις ψυχές τους και τις κάνουν χαρτοπόλεμο. Μασάνε αργά τις μέρες τους, τις στιγμές τους, τις ματώνουν, τις πονάνε.
Ανθρωπόμορφα τέρατα που δεν πήραν αγάπη κι έτσι προσπαθούν να την αρπάξουν βίαια κατατρώγοντας τους άλλους. Έως την ώρα που τους κάθονται βαριά όσα καταβροχθίσανε. Αρχίζουν και κοιλοπονούν, αρχίζουν και υποφέρουν. Η λαιμαργία τους αυτή γίνεται ο φονιάς τους. Καρδιές, ψυχές, μυαλά, στιγμές, χρόνια, μέρες μέσα τους αρχίζουν και σαπίζουν. Αρχίζει και ξεχειλίζει από μέσα τους η αγάπη που φάγανε σαν λυσσασμένοι σκύλοι βίαια κομματιάζοντάς την μέχρι που αυτή μετατρέπεται σε οξύ και λιώνει τα σωθικά τους.
Και τότε, μα τι δικαίωση! Ξεπροβάλλουν από μέσα τους καρδιές, ψυχές, μυαλά, στιγμές, χρόνια, μέρες και αναγεννιούνται! Άνθρωποι αναπλάθονται και συναρμολογούνται! Πιο δυνατοί, χωρίς πληγές, χωρίς πια να πονάνε! Ζούνε ξανά απ’ την αρχή και πάλι αγαπάνε.
Εύα Κοτσίκου
Post Views: 8