Λίγο πριν…
Είχες εσφαλμένα επιλέξει αυτήν την κατεύθυνση χωρίς να έχεις υπολογίσει καθόλου τον εαυτό σου και τις συνέπειες. Τη στιγμή που κατάλαβες το λάθος, ένιωσες σαν τον καπετάνιο που βλέπει το καράβι του να τραβάει απάνω στα βράχια. Απέμεινες εκεί και αναλογιζόσουν από πού θα αντλούσες τη δύναμη να στρέψεις το τιμόνι. Δε γνώριζες από κουμάντα γιατί συνήθιζες να βάζεις άλλους κυβερνήτες στη ζωή σου. Παρέδιδες την ευθύνη του εαυτού σου ανυποψίαστα στις «καλές προθέσεις» χωρίς ενδοιασμούς. Τότε, λίγο πριν συντριβείς, πήρες την απόφαση να πάρεις τον έλεγχο και έκανες το ακατόρθωτο! Έστρεψες το σκαρί του εαυτού σου μακριά από τον κίνδυνο και αυτό ήταν μια κατάκτηση. Διδάχτηκες τότε να αφουγκράζεσαι τον άνθρωπο μέσα σου και να μην τον περιφρονείς.
Έπρεπε να εμπιστεύεσαι την κρίση σου, είναι καλύτερα να κανείς τα δικά σου λάθη παρά των άλλων. Επανήλθες εκεί, και θα επανέρχεσαι ξανά και ξανά σε εκείνη την αρχική αίσθηση που σε συμβουλεύει πώς να φερθείς. Προσπάθησε να μην την αγνοείς, το ένστικτο είναι η καταγεγραμμένη γνώση από τους προγόνους μας. Έχε το είναι σου σύμμαχο ακόμα και όταν δε γνωρίζεις τα αναγκαία. Ο Αριστοτέλης είπε: “Τις αρετές τις αποκτούμε αφού πρώτα τις εξασκήσουμε”. Η εμπιστοσύνη στην προσωπικότητά σου δε σε κάνει υπερφίαλο ή υπεροπτικό.
Είναι η αναγκαία συνθήκη για να ζήσεις και όχι μόνο για να υπάρχεις. Όλοι οι άνθρωποι γεννιούνται με αρετές, μάθε να τις ενθαρρύνεις και όχι να τις λεηλατείς. Απόφυγε να λιγώνεσαι από πράγματα προσωρινά όπως η αποδοχή από τους κομπορρήμονες. Διατήρησε την ευγένεια και την καθαρότητα του απλού ανθρώπου που δεν έχει για στολίδι του τις περγαμηνές. Θυμήσου τι πήγε να σου συμβεί λίγο πριν…
Παρασκευή Φωτοπούλου