Καληνύχτα,
φεύγεις νύχτα.
Με μια αδέξια φιλοξενία,
η αγκαλιά σου αμαρτία,
νύχτα φορεμένη με αδράχτι.
Έρωτας απάτη.
Καληνύχτα,
το φεγγάρι θα σε πάρει.
Πάντα μια απόσταση μικρή.
Ανασφάλειες χιλιομετρικές,
σε ζητώ σε ξένες γειτονιές.
Καληνύχτα,
δεν ακούς που μιλώ.
Αγκαλιάζεις χέρι ξένο,
νύχτες πάντα θα σε περιμένω,
νύχτες με το φως που πια σβηστό.
Ιωάννης Χρυσόστομος Παπουδάρης
Μόνο ως εκεί που έβαψε ο Θεός τον ήλιο για μας, ως εκεί αλάργεψε το βλέμμα μας. Μόνο ως εκεί που […]
Ταπεινά, σαν άγγελος, θα πιω, θα βρέξω τα χείλη από το συντριβάνι του πόνου κι έπειτα θα ορίσω να κρατήσει η κοπέλα […]
Είναι περίεργα τα όνειρα. Εκπληρώνονται όταν δεν το περιμένεις. Σωρηδόν εμφανίζονται οι ευχές όταν δεν είναι πια το ίδιο σημαντικές. Ό,τι […]
Σφράγισες την πόρτα μα αναζητάς την έξοδο κινδύνου λύση μαγική στα άλλοθί σου. Ζητάς τη φυγή σου. Τα όρια που χάραξες δεν […]
