Ο έρωτας δεν έχει χρόνο μέλλοντα, έχει μόνο παρόν!

“Εγώ σε αγαπάω εσένα! “, “Εγώ είμαι ερωτευμένος με σένα!”, “Εγώ θα προσπαθήσω για το μαζί! “‘, ‘”Εγώ θα είμαι δίπλα σου για πάντα!” Εγώ εγώ εγώ και θα θα θα…” Χρόνος εξακολουθητικός μέλλοντας, και το παρόν;

 

Να σου πω εγώ τώρα που ήρθε η σειρά μου να μιλήσω, γιατί αρκετή ώρα σε άκουγα να μιλάς. Ο έρωτας φίλε μου, δεν έχει χρόνο μέλλοντα, πάρα μόνο αν  κάνεις όνειρα μαζί με τον άλλον. Ο έρωτας είναι πάντα στο παρόν χωρίς “θα”. Γκαζώνει και φορτσάτος μπαίνει στο δρόμο και διανύει αποστάσεις. Λέει “είμαι εδώ” και είναι. Λέει “σ’ αγαπώ” και το δείχνει με πράξεις.

 

Αχ, ο έρωτας! Θέλει δύο τρελούς που να συναγωνίζονται ο ένας την τρέλα του άλλου. Δύο, που δεν λογαριάζουν τίποτα και κανέναν. Δεν ακούν, δε βλέπουν, δεν καταλαβαίνουν τίποτα, παρά μόνο τον έρωτά τους.

 

Ο έρωτας δεν είναι δειλός ρε, είναι παλικάρι. Δε φοβάται, δεν κάνει πίσω, τολμά και πάντα νικά γιατί δεν έχει “δεν μπορώ” όταν έχει “θέλω”. Τον έρωτα τον ζεις, μάτια μου, δεν τον φιλοσοφεις!