20 Φεβρουαρίου 2021
Share

Σκουριασμένο ψαλίδι

Post Views: 2

Δεν πειράζει, δέστε τα τα πόδια μας. Εμείς θα προχωράμε μπουσουλώντας. Το στόμα μας φιμώστε το. Όσα αποσιωπούμε θα τα φωνάζουμε με τα μάτια.
 
Κλείστε όλους τους δρόμους, θα ταξιδεύουμε με τη φαντασία μας. Πείτε ότι δε θα τα καταφέρουμε και ένα πείσμα παιδικό θα μας τυλίξει. Γελάστε μαζί μας, με τις αδυναμίες μας, που λυγίσαμε, λυπηθείτε μας αν θέλετε, μας δίνει δύναμη το γέλιο σας και ο οίκτος σας μας αφήνει αδιάφορους. 
 
Δεν πειράζει, πάρτε ψαλίδι και κόψτε τα τα φτερά μας. Θα φτιάξουμε άλλα. Θα τα ράψουμε στις πλάτες μας. Από υπομονές και πόνους θα είναι καμωμένα, από πληγές και φόβους. Θα φτιάξουμε άλλα. Πιο δυνατά. 
 
Κι όταν θα πετάμε ψηλά από εκεί πάνω, θα φαίνεστε όλο και πιο μικροί, όλο και πιο ασήμαντοι. Εκμηδενισμένοι. Με ένα σκουριασμένο ψαλίδι στα αμαρτωλά σας χέρια.
 
Εύα Κοτσίκου 
Post Views: 2

About Εύα Κοτσίκου

Είμαι η Εύα και ζω στον δικό μου ονειρόκοσμο ο οποίος αποτελείται από χαρτιά, μολύβια και λέξεις. Μεγαλωμένη στην πιο μποέμ συνοικία της Αθήνας, τα Πετράλωνα, δεν θα μπορούσα παρά να είμαι λάτρης του Κέντρου. Αγαπώ να βολτάρω στα Αθηναϊκά στενά, τους καλλιτέχνες και την ποίηση του δρόμου, την ποίηση γενικότερα, τη σοκολάτα και τα χαμόγελα στα χείλη των ανθρώπων.
Δηλώνω αιώνιο παιδί και πιστεύω ότι η ευγένεια, η θετικότητα και η καλοσύνη μπορούν να μαλακώσουν και την πιο σκληρή καρδιά. Γελάω δυνατά και συγκινούμαι εύκολα. Γράφω παντού, όπου βρω, ακόμα και σε χαρτάκια για τσιγάρα και ας μην καπνίζω. Μπορώ να εμπνευστώ ακόμα και από έναν κόκκο άμμου. Λατρεύω τα τραγούδια και τα ταξίδια, ειδικά αυτά που κάνω πάνω σε χάρτινα καράβια... Είμαι η Εύα και στόχος μου είναι να σας πάρω μαζί μου στα ταξίδια αυτά...

Μπορεί επίσης να σας αρέσει