Κόσμος έρωτα;

Μου λένε να φύγω.
Να ξεφύγω.
Να αδειάσω την ψυχή μου
σε ένα αβαθές πηγάδι
κι ας ξεχειλίσει ο ουρανός πόνο κι αδιαφορία.

Μου λένε να τρέξω.
Κίνδυνο να μη διατρέξω.
Να σωθώ από τα τέρατα εντός μου,
πριν γίνουν συνήθειες φορτικές
και βάσανα στους ώμους.

Μου λένε να έρθω.
Να επανέλθω.
Στη έως πρότινος ζωή μου,
την πρόχειρη και άδεια
μα τόσο γεμάτη από φοβισμένα όνειρα
και θλιβερές ελπίδες.

Μου λένε να ζήσω.
Μα πως μπορώ χωρίς να σε φιλήσω;
Ποια κατάρα δένει τα πόδια μου στη γη,
τσακίζει τα άσπρα μου φτερά
και μαστιγώνει τα όνειρά μου;
Υπάρχει ζωή χωρίς εσένα;

Μου λένε ζήσω.
Τουλάχιστον να προσπαθήσω.
Να ξεχάσω όσα έμαθα
και εκ του μηδενός νέα ζωή να χτίσω.
Μα ζει ο άνθρωπος κενός;
Δεν είναι κρύα η αγκαλιά της νύχτας;
Πώς να μάθω να αναπνέω δίχως την ανάσα σου;

Μου λένε να φύγω.
Από εσένα να ξεφύγω.
Μα από τα αισθήματα μου πώς να διαφύγω;
Δεν με δίδαξε η θάλασσα
που με τόση ευκολία σβήνει τα βήματα απ΄ την ακτή,
να σβήνω έτσι υποσχέσεις και ζωή.

Θέλω να έρθω δίπλα σου.
Να σκορπίσω τα λόγια στον αέρα
σαν να ΄ταν σκόνη, ενοχλητική.
Θέλω να φύγω απ’ τους ενδοιασμούς μου.
Τη χαρά στα συναισθήματα να επιτρέψω
και στη νέα μου ζωή να επιστρέψω.

Θέλω να πετάξω στον κόσμο
όπου ο έρωτας αρκεί για να είναι κανείς ευτυχισμένος.
Στον κόσμο εκείνο που με ταξίδεψες
κι η πραγματικότητα με ξερίζωσε.

Στο σύμπαν όπου ο έρωτας νικά
κι οι αγάπες δε σπανίζουν.
Εκεί θα με βρεις.
Εκεί συνάντησέ με…

Φιλίνα Ιγνατιάδου