Μεγάλη υπόθεση το κράτημα του χεριού

Όταν είμαστε μικροί μας κρατούν από το χέρι βοηθώντας μας να κάνουμε τα πρώτα μας βήματα. Μας κοιμίζουν στην αγκαλιά τους και εμείς τους κρατάμε το χέρι σφιχτά. Όταν περνάμε το δρόμο απέναντι μας σφίγγουν, μήπως και ξεγλιστρήσουμε στο δρόμο. Με τους πρώτους μας φίλους χέρι-χέρι κρατιόμαστε και κάνουμε βόλτες στο προαύλιο του σχολείου.

Μεγαλώνοντας στα εφηβικά μας φλερτ, χαιρόμαστε πολύ όταν βαδίζουμε χεράκι-χεράκι ζώντας τον απόλυτο έρωτα! Ωριμάζοντας πλέον, μπαίνουμε σε καλούπια και δεν απλώνουμε τόσο εύκολα το χέρι μας, φοβούμενοι τα λόγια του κόσμου. Παρ’ όλα αυτά, κάποιοι ανεξαιρέτως ηλικίας το γουστάρουμε πολύ αυτό το είδος κρατήματος. Υπάρχουν περίοδοι μάλιστα στη ζωή μας που το στερούμαστε τόσο. Βλέπουμε τα ζευγάρια που κρατιούνται απ’ το χέρι και νιώθουμε την ψυχή μας να αιμορραγεί από τη λαχτάρα να το ξαναζήσει. Να διψά και να προσεύχεται μέρα και νύχτα να της ξανασυμβεί.

Η πιο γλυκιά όμως εικόνα είναι εκείνα τα παππουδάκια που η αγάπη ξεχειλίζει από τα μάτια τους. Από τη μία μεριά κρατούν το μπαστούνι και από την άλλη το ταίρι τους. Γιατί ένα χέρι φίλοι μου, μπορεί να κάνει θαύματα. Έχει μεταμορφωτική δύναμη. Μπορεί να φέρει τα πάνω-κάτω. Να γίνει μάσκα οξυγόνου, στήριγμα σε κάθε στραβοπάτημα αλλά και ανελκυστήρας που θα σε ανεβάσει από τα πατώματα στα ουράνια.

Τούτο το χέρι είναι ιερό. Είναι το χέρι που σε αποδέχτηκε για όλο το φως και το σκοτάδι σου. Για όλα αυτά τα σκατά και τα όμορφα που είσαι. Είναι το χέρι που προχωρά περήφανα πλάι σου. Είναι το χέρι που σ’ επιστρέφει πίσω σε σένα.

Να τα βράσω όλα τα πλούτη του κόσμου, τις γεμάτες «δηθενιά» χαρωπές φωτογραφίες στο διαδίκτυο, τις ατελείωτες πόζες προβολής μιας παρ’ ολίγον ευτυχίας, αν δεν έχω ένα χέρι της προκοπής να κρατηθώ! Γι’ αυτό το χέρι αξίζει ν’ αλλάξεις τη ζωή σου ολάκαιρη, ξέρεις γιατί; Γιατί δε θα σου το ζητήσει ποτέ! Γιατί θα θέλεις να το κάνεις από μόνος σου, διότι το μόνο που θα σε απασχολεί είναι το πώς θα γίνεις η καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου.

Αυτό το χέρι λοιπόν, αν το βρεις δεν το αφήνεις, ο κόσμος να έρθει τούμπα!

Μοσχούλα Σολάκη