Λαθεμένη πρότερη εντύπωση μιας περασμένης γοητείας
Έγιναν οι σχέσεις φορεσιές. Λογιών υφάσματα, αμέτρητα κοψίματα, πάμπολλα ραψίματα και πολλαπλά δοκιμασμένα πατρόν. Όλα ξεκινούν από ένα όνειρο που γίνεται σκέψη, δημιουργεί την επιθυμία και ζωγραφίζεται σε πάλλευκο καμβά παίρνοντας χρώμα, μορφή, υπόσταση και ανάσα ιδεατή.
Μοντέλα οι άνθρωποι, περαστικοί στης ζωής μας την επίδειξη, φορούν τις ιδεώδεις ενδυμασίες των πόθων μας και καμαρώνουμε γι’ αυτή την εκρηκτική βόλτα των συναισθημάτων. Παραδινόμαστε μ’ ενθουσιασμό σε αυτή την εκθαμβωτική προβολή κι ενθουσιώδη παρουσίαση της διαπροσωπικής σχέσης.
Αργά ή γρήγορα όμως, τα υλικά της ιδιοσυγκρασίας μας, προδίδουν το αρνητικό ταίριασμα και την άκαρπη αφομοίωσή τους, δεν κουμπώνουν αρμονικά, δεν εφαρμόζουν επιδέξια. Αραιώνουν οι σφιχτές βελονιές, ξεφτίζουν οι στριφωμένες κοψιές, τρυπάνε οι επιδέξιες ραψιές.
Στην αρχή σιγουρεύεσαι πως δε σε νοιάζει, δε σε απασχολεί, ήταν δική σου επιλογή εξάλλου η αγορά τους, έπειτα πείθεις τον εαυτό σου πως είναι της μόδας, συνηθίζεται γιατί λίγο πολύ, σχεδόν όλοι κυκλοφορούν στο ίδιο μοτίβο πια ντυμένοι, όμως στο τέλος ντρέπεσαι να τα ενδύεσαι και παύεις να τα υποστηρίζεις καταχωνιάζοντάς τα στο πιο σκοτεινό σημείο της ντουλάπας της ψυχής σου.
Στο δέρμα μας, που αναπνέει κάθε πόντο γήινης υφής και ανθρώπινης ύφανσης, του πρέπει μεταξένιο άγγιγμα, βελούδινη αίσθηση και ξεχωριστή εφαρμογή. Αυτή και μόνο η αληθινή διαπίστωση, θα ξορκίσει κάθε λαθεμένη πρότερη εντύπωση της περασμένης γοητείας.
Ζωή Παπατζίκου
* Εικόνα εξωφύλλου: Πίνακας Vladimir Kush
Σε δύο ενότητες μοιρασμένη η ζωή μου. Στην Αθήνα όπου γεννήθηκα, μεγάλωσα κι έζησα μέχρι το τέλος της εφηβείας μου και στην Εύβοια όπου πλέον μένω μόνιμα. Με οδηγό την έμφυτη παρατηρητικότητα αλλά και την γενικότερη εντρύφηση των ανθρώπων και των εμπειριών τους, οι σκέψεις και οι λέξεις πάντα πλέκονταν σε γαϊτανάκι καταγραφής, σαν να προσπαθώ να αιχμαλωτίσω λογιών στιγμές και ποικίλα συναισθήματα κόντρα στην ελεύθερη και ιλιγγιώδη ταχύτητα του χρόνου που αμείλικτα στη ξέφρενη πορεία του όλα τα μεταβάλλει. Η ζωή μας είναι ένα άγραφο ανοιχτό βιβλίο, ας αποτυπώσουμε μέσα του τις πιο γραφικές μας αλήθειες!
