Η χώρα των θαυμάτων
Η χώρα των θαυμάτων; Και βέβαια υπάρχει! Τόσο κοντά και τόσο μακριά από τους ανθρώπους. Μια ανάσα απ’ την ανάσα τους και έτη φωτός απ’ την αντίληψή τους.
Η χώρα των θαυμάτων; Σαφώς και υφίσταται! Δεν είναι κάποιο παραμύθι, ούτε ένα μέρος. Μακάριοι όσοι βρήκαν την είσοδο της χώρας αυτής διπλοκλειδωμένη και καλά αμπαρωμένη. Ζουν στην πλάνη μιας δήθεν ευτυχίας. Νομίζουν έχουν γνώση, μα δεν έχουνε ιδέα. Νομίζουν για σύνορο τη διπλοκλειδωμένη πόρτα μα όλα παίζονται πίσω από αυτήν.
Τη χώρα των θαυμάτων; Ούτε εγώ την ξέρω. Όμως έχω τη μέγιστη τιμή να είμαι η Αλίκη που αφήνεις να δει το μεγαλείο σου κλεφτά από την κλειδαρότρυπα της αμπαρωμένης πόρτας. Και κάποιες σπάνιες στιγμές, επιτηδευμένα, ξεχνάς την πόρτα ελαφρώς ανοιχτή. Τότε για δευτερόλεπτα βλέπω τον τρελοκάπελα να τρέχει, ακέφαλους γάτους να βολτάρουν, κουνέλια να τρελαίνονται και τραπουλόχαρτα να φτιάχνουν χάρτινους πύργους. Μυστηριακά σύμβολα και αινίγματα που θέτουν ερωτήματα για το νόημα της ζωής. Άσσους κρυμμένους σε μανίκια και ψηλά καπέλα που από κάτω τους κρύβονται κόσμοι ολάκεροι. Και τότε η πόρτα κλείνει με δύναμη και με βία ακούγονται από πίσω οι κλειδαριές κι οι αλυσίδες. «Φτάνει, ως εδώ!», ακούγεται μια τρομακτική φωνή. Ανοιγοκλείνω τα βλέφαρα με δέος και οπισθοχωρώ. Ξέρω ότι δεν πρέπει να δω παραπέρα. Θέλω να παραβιάσω την πόρτα μια μέρα, μα είναι υψίστης ασφαλείας. Θέλω να μπω στη χώρα των θαυμάτων κι ας τρελαθώ. Ωστόσο, είμαι η τυχερή που έχω πάρει έστω μια γεύση.
Η χώρα των θαυμάτων; Βεβαίως και υπάρχει. Είναι το θαυμαστό, υπέροχο, τεράστιο μυαλό σου…
Εύα Κοτσίκου
Είμαι η Εύα και ζω στον δικό μου ονειρόκοσμο ο οποίος αποτελείται από χαρτιά, μολύβια και λέξεις. Μεγαλωμένη στην πιο μποέμ συνοικία της Αθήνας, τα Πετράλωνα, δεν θα μπορούσα παρά να είμαι λάτρης του Κέντρου. Αγαπώ να βολτάρω στα Αθηναϊκά στενά, τους καλλιτέχνες και την ποίηση του δρόμου, την ποίηση γενικότερα, τη σοκολάτα και τα χαμόγελα στα χείλη των ανθρώπων.
Δηλώνω αιώνιο παιδί και πιστεύω ότι η ευγένεια, η θετικότητα και η καλοσύνη μπορούν να μαλακώσουν και την πιο σκληρή καρδιά. Γελάω δυνατά και συγκινούμαι εύκολα. Γράφω παντού, όπου βρω, ακόμα και σε χαρτάκια για τσιγάρα και ας μην καπνίζω. Μπορώ να εμπνευστώ ακόμα και από έναν κόκκο άμμου. Λατρεύω τα τραγούδια και τα ταξίδια, ειδικά αυτά που κάνω πάνω σε χάρτινα καράβια... Είμαι η Εύα και στόχος μου είναι να σας πάρω μαζί μου στα ταξίδια αυτά...
