Μια νύχτα σαν κι αυτή
Ατέρμονη ετούτη η νύχτα, όπου οι δαίμονες με παρασέρνουν στο χορό τους, παραδομένη, στα σκοτάδια και το κόκκινό τους, αντιμέτωπη με τις σκέψεις που μου φυτεύουν, τις λέξεις που ξεστομίζω όσο με κατοικούν, την ηδονή που κάνει τις κόρες των ματιών μου να διαστέλλονται, και εκείνους να κρυφογελούν υπερήφανοι για αυτή τους την κατάκτηση.
Μια νύχτα όπως αυτή, που το καλό μου μπλέκεται μ’ εκείνο που φοβάμαι, δημιουργώντας μια μίξη από παράνοια και ψυχραιμία, έναν ποιοτικό παραλογισμό, μια ανεξέλεγκτη παρόρμηση, μια δύναμη που όμως στέκεται ανίκανη να νικήσει τη σκέψη. Μια νύχτα σαν κι αυτή, που οι ένοικοι αποφασίζουν για μένα, που οι αντιστάσεις πια δεν έχουν κανένα νόημα, που έπαψα να ακροβατώ στα όρια και έχασα το ενδιαφέρον μου πια για τον κίνδυνο. Αυτή τη νύχτα, μετατράπηκα σε κάτι άγνωστο…
Μαρία Χαρίτου
Από πολύ μικρή, έμαθα να υπάρχω μέσα από τις τέχνες! Τραγουδάω τις χαρές μου, χορεύω tango τις λύπες μου, εκφράζομαι μέσα από τη μουσική μου και γεννάω εικόνες με την πένα μου! Μη με ρωτήσετε ποτέ ποια από όλες αγαπώ περισσότερο γιατί δεν έχω απάντηση! Όλα τα παραπάνω, συν το ελεύθερο και αδάμαστο πνεύμα μου, φτιάχνουν εμένα! Πηγή έμπνευσής μου είναι ο άνθρωπος, μια και μου αρέσει να τον παρατηρώ μέσα από τις λεπτομέρειες! Το τελείωμα του πρώτου μου βιβλίου με τίτλο «παλεύοντας το σκοτάδι μου», είναι η απόδειξη. Τέλος, οφείλω να σας προειδοποιήσω ότι λατρεύω να δημιουργώ εικόνες και συναισθήματα στο μυαλό και την καρδιά σας!
