Κουραστικός κόσμος κι εσύ άργησες πολύ…!
Κουραστικός κόσμος!
Ενοχλητικές ειδοποιήσεις και εισερχόμενα που δε θέλω να ανοίξω.
Ξεχειλίζουν προβλέψιμη τοξικότητα, μεταφέρουν το ανιαρό φορτίο της μίζερης παθογένειας.
Πολλές πληροφορίες, μποτιλιάρισμα προβλημάτων, χάος προβληματισμών.
Κουραστικός κόσμος!
Σε θυμάται στις θλίψεις και στα αδιέξοδα, κουβαλάει μια στείρα γκρίνια, λαχταρά ένα αυτοκαταστροφικό ντάντεμα.
Πολύς θόρυβος, τα νεύρα κάνουν ηχορύπανση, η αγένεια κάνει φασαρία, η ευγένεια αγνοείται.
Βιαστικός κόσμος!
Ευκολοχόρταγος στον “έρωτα”, παίζει σε αυτοτελή επεισόδια θνησιγενών ενθουσιασμών.
Ασυναρμολόγητος, η σάρκα του δε συνδέεται με την ψυχή του.
Παγωμένος κόσμος, το αίμα του δεν κυκλοφορεί.
Επιδερμικός κόσμος!
Μεταφράζει την αποτυχία του σε γιαλαντζί αντικομφορμισμό• και με την πρώτη ευκαιρία φιγουράρει σε ενιαύσια ενσταντανέ σκηνοθετημένης ευμάρειας.
Ξετσίπωτος κόσμος!
Κάνει μνημόσυνο με ξένα κόλλυβα.
Δειλός κόσμος!
Εγκλωβίζεται στην εκούσια φυλακή του και πετάει τα κλειδιά απ’ έξω• σαν περνάω, μου ζητάει να του ανοίξω να προαυλιστεί για λίγο μαζί μου και μετά να ξαναχωθεί στα ισόβια που διάλεξε.
Ψεύτης κόσμος!
Πουλάει παραμύθια έναντι πινακίου φακής.
Φτηνός κόσμος!
Και εσύ άργησες…
Ποιοι Λαιστρυγόνες σε καθυστέρησαν;
Ποια Κίρκη σε παρέσυρε;
Ποιον Κύκλωπα θα πρέπει να σκοτώσεις για να με γλιτώσεις από τους μνηστήρες;
Έλα, μην αργείς!
Έχω μαζί το αντισηπτικό της αγκαλιάς να σου καθαρίσω τις πληγές•
και μπόλικο ιώδιο της αγάπης να τις επουλώσω.
Έλα μην αργείς !
Έλα να καθαρίσουμε τις μουτζούρες και να ζωγραφίσουμε χρώματα.
Έλα να μεθύσουμε από το κρασί της γαλήνης.
Έλα να κοιτάξουμε μαζί τον ορίζοντα και να χαράξουμε στη θάλασσα την πιο όμορφη ρώτα.
Έλα, μην αργείς!
Εδώ είναι το βασίλειο σου!
Ανθή Γεώργα
Γεννήθηκα στην Αθηνα, παιδί της γενιάς του 80, όταν μεσουρανούσαν η ντίσκο, το μαλλί αφανα και τα κόκκινα αυτοκίνητα. Σ αυτή τη γιγαντουπολη μένω και το απολαμβάνω, έχοντας πάνω μου ασβηστα τα σημάδια απο τις επιρροές της επαρχίας. Δύο γονείς, δύο ιδιαίτερες πατρίδες, ατελείωτα καλοκαίρια, έχω ζήσει το ένα τρίτο της ζωής εκεί. Εργάζομαι ως δικηγόρος, διαβάζω νόμους, τους ερμηνεύω, τους χειρίζομαι, τους χρησιμοποιώ σαν εργαλείο της δουλειάς. Όπως και το λόγο άλλωστε.. Σκέφτομαι με λέξεις, εκφράζομαι με αυτές και όταν δε γράφω δικόγραφα, τις κάνω προτάσεις μήπως και μπορέσω να ερμηνεύσω τους ευμεταβλητους νόμους της ζωής.
