Τα χέρια του

Τα χέρια του…
Τα χέρια του είναι καταφύγια.
Ακουμπάω πάνω τους τις λύπες μου και τα παράπονα και εκείνα τα ηρεμούν μέχρι να αποκοιμηθούνε. Τοποθετώ ευλαβικά τις χαρές και τις μικρές μου ευτυχίες και εκείνα χειροκροτούν με ενθουσιασμό κάθε χαμόγελό μου.
 
Τα χέρια του…
Τα χέρια του είναι χάρτες.
Κάθε που χάνω το δρόμο εκείνα μου τον δείχνουνε. Και κάθε που βρίσκομαι σε αδιέξοδο αυτά μου σχηματίζουν νέες πορείες.
 
Τα χέρια του…
Τα χέρια του είναι κρύπτες.
Μέσα τους κρύβονται τα πιο όμορφα ποιήματα, αυτά που τα βράδια μου σκαρώνει για να με στεγάζει. Εκεί όπου μόνο μυθικά πλάσματα υπάρχουν, κόσμοι μαγικοί και παράλληλα σύμπαντα.
 
Τα χέρια του…
Τα χέρια του είναι ναρκοπέδια.
Προκαλούν εκρήξεις και πολέμους ερωτικούς. Ξεσκίζουν σάρκες και αρπάζουν την καρδιά μου και τη γεύονται.
 
Όμως τα χέρια του…
Τα χέρια του είναι κυρίως μυσταγωγίες που σαν επιδέξιος ζογκλέρ παίζει στα δάχτυλα. Καθοδηγητές ψυχών και σχήμα κυκλικό που με περιλαμβάνει εντός του. 
 
Πώς να ζήσω μετά εγώ χωρίς αυτά τα χέρια; 
 
Εύα Κοτσίκου 

Γράψτε ένα σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *