11 Οκτωβρίου 2021
Share

Τα χέρια του

Τα χέρια του…
Τα χέρια του είναι καταφύγια.
Ακουμπάω πάνω τους τις λύπες μου και τα παράπονα και εκείνα τα ηρεμούν μέχρι να αποκοιμηθούνε. Τοποθετώ ευλαβικά τις χαρές και τις μικρές μου ευτυχίες και εκείνα χειροκροτούν με ενθουσιασμό κάθε χαμόγελό μου.
 
Τα χέρια του…
Τα χέρια του είναι χάρτες.
Κάθε που χάνω το δρόμο εκείνα μου τον δείχνουνε. Και κάθε που βρίσκομαι σε αδιέξοδο αυτά μου σχηματίζουν νέες πορείες.
 
Τα χέρια του…
Τα χέρια του είναι κρύπτες.
Μέσα τους κρύβονται τα πιο όμορφα ποιήματα, αυτά που τα βράδια μου σκαρώνει για να με στεγάζει. Εκεί όπου μόνο μυθικά πλάσματα υπάρχουν, κόσμοι μαγικοί και παράλληλα σύμπαντα.
 
Τα χέρια του…
Τα χέρια του είναι ναρκοπέδια.
Προκαλούν εκρήξεις και πολέμους ερωτικούς. Ξεσκίζουν σάρκες και αρπάζουν την καρδιά μου και τη γεύονται.
 
Όμως τα χέρια του…
Τα χέρια του είναι κυρίως μυσταγωγίες που σαν επιδέξιος ζογκλέρ παίζει στα δάχτυλα. Καθοδηγητές ψυχών και σχήμα κυκλικό που με περιλαμβάνει εντός του. 
 
Πώς να ζήσω μετά εγώ χωρίς αυτά τα χέρια; 
 
Εύα Κοτσίκου 

About Εύα Κοτσίκου

Είμαι η Εύα και ζω στον δικό μου ονειρόκοσμο ο οποίος αποτελείται από χαρτιά, μολύβια και λέξεις. Μεγαλωμένη στην πιο μποέμ συνοικία της Αθήνας, τα Πετράλωνα, δεν θα μπορούσα παρά να είμαι λάτρης του Κέντρου. Αγαπώ να βολτάρω στα Αθηναϊκά στενά, τους καλλιτέχνες και την ποίηση του δρόμου, την ποίηση γενικότερα, τη σοκολάτα και τα χαμόγελα στα χείλη των ανθρώπων.
Δηλώνω αιώνιο παιδί και πιστεύω ότι η ευγένεια, η θετικότητα και η καλοσύνη μπορούν να μαλακώσουν και την πιο σκληρή καρδιά. Γελάω δυνατά και συγκινούμαι εύκολα. Γράφω παντού, όπου βρω, ακόμα και σε χαρτάκια για τσιγάρα και ας μην καπνίζω. Μπορώ να εμπνευστώ ακόμα και από έναν κόκκο άμμου. Λατρεύω τα τραγούδια και τα ταξίδια, ειδικά αυτά που κάνω πάνω σε χάρτινα καράβια... Είμαι η Εύα και στόχος μου είναι να σας πάρω μαζί μου στα ταξίδια αυτά...

Μπορεί επίσης να σας αρέσει