Κοίταξε που τελικά δε χρειάστηκε να σε σκοτώσω. Σπατάλησα τόσο χρόνο για να μπορώ να διαχειριστώ τη στιγμή της απόφασης να σε πεθάνω μέσα μου, για να μπορώ να προσαρμοστώ στην ιδέα του να ξεριζώσω από πάνω μου όλες τις φλέβες που κυλούσες μέσα τους ζωή.
Έκανα τόσες πρόβες για το πώς θα είναι η αίσθηση του να τραβήξω το διακόπτη στο off. Το ζωντάνευα στις αισθήσεις μου, στο δέρμα μου, στην έλλειψη και τη θύμηση, στους δρόμους που θα ακολουθούσα από δω και στο εξής για να μη σε ξανά δω ποτέ, και ένα βήμα πριν τα καταφέρω, ένα μόλις βήμα πριν την επίτευξη του στόχου μου, την απόδειξη της δύναμης μου, αυτοκτόνησες!
Μα είναι δυνατόν να με αφήσεις σύξυλη μετά από τόση προετοιμασία; Ξέρεις ποσό πόλεμο έκανα στον εαυτό μου; Πόση πίεση, ποσό σπάσιμο νεύρων, πόση υπομονή και πόσο καταπάτησα τον εαυτό μου για σένα; Έβγαλα το πρόθεμα «επί» μένω και κατέληξα στο να «υπό» μένω. Να κάνω υπομονή εις βάρος μου για να κρατήσω τελικά το «παρά» μένω. Όμως μπερδεύτηκα στην πρόθεση «παρά» (πάντα εξάλλου μπέρδευα τις προθέσεις που σχετίζονταν μ’ εσένα), βλέπεις η ελληνική γλώσσα δεν είναι παίξε γέλασε! Ακροβατούσα ανάμεσα στις αντιθέσεις του παραμένω, το κάτι λιγότερο του παραλίγο, ώσπου κατέληξα στο εναλλακτικό «καλύτερα να φύγω παρά να μείνω»…
Έπαιζες με τους διακόπτες μου καιρό τώρα ώσπου για κακή σου τύχη πέτυχες εκείνον που σε αφορούσε. Δεν είναι γελοίο; Αυτοκτόνησες τυχαία και ακαριαία! Νόμιζες πως ο μόνος κίνδυνος του να παίζεις με τις (αν)ασφάλειές μου ήταν το να σε χτυπήσει το ρεύμα, αλλά δεν υπολόγισες πως πιο επικίνδυνο από το να σε χτυπήσει το ρεύμα, είναι το να τελειώσει το ρεύμα. Με κομμένο ρεύμα μάτια μου δεν υπάρχει πραγματικός κίνδυνος, παρά μόνο μια διαστρεβλωμένη, λανθάνουσα αίσθηση κινδύνου και ασφαλείας… μέσα σου.
Μαρία Χαρίτου
Από πολύ μικρή, έμαθα να υπάρχω μέσα από τις τέχνες! Τραγουδάω τις χαρές μου, χορεύω tango τις λύπες μου, εκφράζομαι μέσα από τη μουσική μου και γεννάω εικόνες με την πένα μου! Μη με ρωτήσετε ποτέ ποια από όλες αγαπώ περισσότερο γιατί δεν έχω απάντηση! Όλα τα παραπάνω, συν το ελεύθερο και αδάμαστο πνεύμα μου, φτιάχνουν εμένα! Πηγή έμπνευσής μου είναι ο άνθρωπος, μια και μου αρέσει να τον παρατηρώ μέσα από τις λεπτομέρειες! Το τελείωμα του πρώτου μου βιβλίου με τίτλο «παλεύοντας το σκοτάδι μου», είναι η απόδειξη. Τέλος, οφείλω να σας προειδοποιήσω ότι λατρεύω να δημιουργώ εικόνες και συναισθήματα στο μυαλό και την καρδιά σας!
