Άσχημα στολισμένες ψυχές
Άνθρωποι και ανθρωπάκια.
Ψυχές σκονισμένες, σκοτεινές χωρίς ίχνος οίκτου που παλεύουν τα κατακτήσουν τα μεγάλα και τους ξεφεύγουν τα μικρά και γεμάτα ουσία.
Παραπαίουν καθημερινά, θυμώνουν με τις σκέψεις τους, χάνονται και βουλιάζουν σε ατέρμονες και άχρηστες συζητήσεις κριτικής προς τους άλλους.
Και χάνουν την ουσία των πραγμάτων.
Η αλήθεια είναι ότι κεντρίζουν το ενδιαφέρον μου τέτοιοι άνθρωποι. Αυτοί που είναι έτοιμοι να τρυπήσουν τα καρφιά του σταυρού στους αμαρτωλούς αυτού του κόσμου. Και αδυνατούν να κοιταχθούν στον καθρέπτη και να αντικρίσουν τη δική τους αμαρτία, όποια και αν είναι αυτή.
Πλέον είμαι σίγουρη ότι κάτι πάει στραβά σε αυτόν τον κόσμο.
Ενοχοποιούν άδικα όλα όσα έκανες ή δεν έκανες.
Καταδικάζονται ακόμα και οι σκέψεις σου που μπορεί να διαφέρουν από αυτών των υποτιθέμενων αλάνθαστων σωτήρων.
Και αν κάποιοι προσπαθούν να καταλάβουν, να αποκωδικοποιήσουν συμπεριφορές ανθρώπων, μάταια κοπιάζουν.
Συμπεράσματα δε θα βγουν, το μόνο που θα αντιληφθούν είναι ότι ο κόσμος όλο και χειροτερεύει.
Έγινε σκληρός και άδικος, με μια βουβή κακία να περιφέρεται στα βλέμματα και να σημειώνονται απανωτές εκρήξεις στις ψυχές των ανθρώπων.
Τούμπαρε ο κόσμος. Ανόητα ανθρωπάκια σου γυρνούν την πλάτη όταν τους έχεις ανάγκη, προφασιζόμενοι μια δικαιολογία για να αποφύγουν καταστάσεις.
Άσχημα στολίζουν τις ψυχές τους.
Τις αφήνουν απότιστες από καλοσύνη και διεκδικούν μερτικό από τη ζωή των άλλων χωρίς να έχουν το παραμικρό δικαίωμα.
Επιφανειακά όμορφοι και στο βάθος μαύροι και σάπιοι.
Γεμάτοι αναίδεια που απαιτούν αγνοώντας τι μπορεί να έχουν προκαλέσει με τις ανόητες κριτικές τους.
Η μόνη λύση για αυτούς είναι η απομάκρυνση.
Γυρνάς την πλάτη επιδεικτικά και φεύγεις, χωρίς καμία κουβέντα, χωρίς την παραμικρή ενοχή για τη συμπεριφορά σου.
Φεύγεις χωρίς να κοιτάξεις πίσω, χωρίς να δώσεις καμία ευκαιρία εξηγήσεων σε αυτά τα καθάρματα.
Τραβάς μονάχα το δικό σου δρόμο και ψάχνεις ανθρώπους στοργικούς και πονεμένους. Γιατί μονάχα αυτοί θα σε κατανοήσουν και θα σου σταθούν στις δύσκολες στιγμές σου.
Είναι πρόκληση οι καλοσυνάτοι άνθρωποι, οι καθαροί, σου δίνουν καινούργια μαθήματα ζωής.
Μαρύσα Παππά
Γεννήθηκα στην Αθήνα με καταγωγή από τον νησί των Ιπποτών. Γράφω βιωματικά και παίρνοντας καθημερινές εικόνες από το περιβάλλον μου. Όλο αυτό το χρωστάω σε έναν άντρα μου με εμπνέει για όλα αυτά που κάνω. Στον άντρα της ζωής μου. Έχουμε κοινά όνειρα με στόχο να πραγματοποιηθούν. Διότι το «εμείς» και το «μαζί» είναι από τις πιο ισχυρές λέξεις που υπάρχουν. «Εμείς μαζί» λοιπόν μπορούμε τα πάντα, αρκεί να το θέλουμε. Καλά μας ταξίδια.
