Ελεύθερος Χώρος ή κενό

Ο πηλός φτιάχνει ένα κανάτι, αλλά η χρησιμότητά του έγκειται στο κενό μέσα του. (Στίχος: Ταό τε τσίγκ)

Πριν ακόμα σχηματίσεις τις απόψεις σου για τον κόσμο και τον άνθρωπο, μονάχα από ένστικτο ένιωθες πιο οικεία με τον ελεύθερο χώρο. Διαπίστωνες -συχνότερα από όσο περίμενες- ότι διέφερες από την πλειοψηφία που ένιωθε άβολα με το κενό –άδειο, όπως το χαρακτήριζε. Δε θα ξεχάσεις το φιλικό σπίτι με το πλαϊνό τραπεζάκι από την πολυθρόνα όπου δεν υπήρχε χώρος για να ακουμπήσεις το ποτήρι σου. Η νοικοκυρά είχε φροντίσει να καλύψει και το τελευταίο εκατοστό με κάθε λογής κομπολόγια, κουτάκια, βαζάκια και μπιμπελό.

Οι άνθρωποι γέμιζαν πάντα ασφυκτικά το χώρο με αντικείμενα δυστυχώς άχρηστα. Εάν βρεθείς με κάποιους που να σας συνδέει κάτι, είτε λίγο είτε πολύ, και για μια στιγμή σιωπήσεις, ανήσυχα θα σε ρωτήσουν γιατί δε μιλάς. Θα σε παρατηρούν διακριτικά, ή και αδιάκριτα, μην τυχόν σου συμβαίνει κάτι – γι αυτούς απαραίτητα κακό- και δεν το εκφράζεις.

Στην πραγματικότητα δεν αντέχουν αυτή την αίσθηση του κενού. Τα παραδείγματα είναι άπειρα, αλλά ένα από τα πιο αστεία είναι όταν σερβίρονται μόνοι τους σε γαμήλια δεξίωση. Βλέπεις πάνω στο πιάτο τους μια μικρογραφία από όλα τα προσφερόμενα πιάτα του μπουφέ. Οι άνθρωποι δεν είναι πεινασμένοι απλά φοβούνται να αφήσουν λίγο κενό χώρο στο πιάτο τους. Αναρωτιέσαι πόσο άραγε παραγεμισμένες είναι οι ζωές μας, πόσο λίγο ελεύθερο χώρο αφήνουμε χωρίς να τρέξουμε να απασχοληθούμε με κάτι. Επίσης, αναρωτιέσαι πόσο παραγεμισμένα να είναι τα μυαλά μας, πόσες πληροφορίες κατακλύζουν τον ανθρώπινο εγκέφαλο.

Σε έναν άλλο στίχο ο Λάο τσε λέει: Οι ακτίνες του τροχού ενώνονται στη ρόδα, αλλά η χρησιμότητά τους έγκειται στον κενό χώρο ανάμεσά τους. Είναι αναγκαίο να αφήνουμε λίγο ελεύθερο χώρο στη σκέψη, στο λόγο, στην ύπαρξη. Εάν έχουμε ένα κομμάτι γη και είναι όλο κατάφυτο, χρειαζόμαστε τα μονοπάτια για να μπορούμε να το καλλιεργούμε. Χρειαζόμαστε τον ελεύθερο χώρο και το κενό όπως χρειαζόμαστε και το τίποτα για να έχει αξία και το κάτι. Είναι επίσης αναγκαίο να μην απολογούμαστε όταν θέλουμε τη σιωπή γιατί είναι ο ελεύθερος χώρος που παραχωρούμε στον εαυτό μας και αυτόν τον δικαιούμαστε.

Παρασκευή Φωτοπούλου

About Παρασκευή Φωτοπούλου

Αγαπώ να διαβάζω και ειδικά Ελληνική Μυθολογία όταν έχω ελεύθερο χρόνο ασχολούμαι με την συγγραφή κειμένων.

Μπορεί επίσης να σας αρέσει