Και αν αύριο θα ‘ναι αργά;
Άφησα κάτι για αργότερα που μπορώ να το κάνω σήμερα ή και τώρα. Είναι τόσο σημαντικό, μα έχω τη σιγουριά πως θα έχω χρόνο. Και κάθομαι κάνοντας σχέδια και χαμογελώ. Θα το ρισκάρω και ό,τι είναι ας γίνει. Θέλω τόσο πολύ να κυνηγήσω το όνειρό μου.
Θέλω να πω κάπου λόγια από την καρδιά μου. Λέω να το κάνω σήμερα, μα γιατί να βιαστώ;
Έχω μέρες για να σιγουρευτώ πως πήρα τη σωστή απόφαση. Αν και το ξέρω πως θα τα πω. Το περιμένω τόσο καιρό!
Οφείλω μια “συγνώμη” κάπου. Πρέπει να βγάλω αυτό το βάρος από μέσα μου. Δυστυχώς το αναβάλλω συνεχώς, μα θα το κάνω σύντομα!
Μόλις βρω την ευκαιρία θα πω “ευχαριστώ”, γιατί νιώθω ευγνώμων σε κάποιον. Κάτσε, θα την πω αμέσως τώρα! Μα άσε, και αύριο μέρα είναι. Θα το κάνω τότε.
Έχω όνειρο ζωής ένα κοντινό ταξίδι. Θα περιμένω λίγο, να αλλάξει η εποχή! Μα τόσα χρόνια που το σκέφτομαι έχουν φύγει πολλές εποχές.
Αύριο! Τέλος, θα το πω, θα πάω, θα το κάνω! Αύριο, ούτε μέρα παραπάνω! Και αν αύριο είναι αργά; Και αν έχω μια ευκαιρία τελευταία; Μια ευκαιρία που λέγεται ΣΉΜΕΡΑ! Ας μην αφήσω κάτι σημαντικό για αύριο.
Ας γίνει τώρα! Και αύριο έχει ο Θεός τι μου ξημερώνει.
Εύη Π. Γουργιώτη
Γεννημένη μια μέρα του Οκτώβρη στον παγωμένο Καναδά. Ίσως γι' αυτό έχω τη «μέντα» να λατρεύω τις θερμοκρασίες υπό του μηδενός. Μεγάλες μου αδυναμίες η βροχή και η θάλασσα. Αγαπώ τη γραφή και τα κείμενα μου δημιουργούνται από οτιδήποτε τραβάει την προσοχή μου ή από βιώματα ανθρώπων που συναντώ. Σίγουρα όμως υπάρχουν και κείμενα βγαλμένα από τη φαντασία μου. Ακούω πως η αληθινή αγάπη δεν υπάρχει, μα δε συμφωνώ. Για αυτό και γράφω συχνά για αυτή. Δηλώνω αθεράπευτα ερωτευμένη ακόμη και με το οξυγόνο που αναπνέω. Η ζωή είναι από μόνη της μια ευλογία. Και προσπαθώ να ζω όμορφα το κάθε της λεπτό.
