Ο άγγελός μου
Post Views: 4
Άυλος, ασώματος, αόρατος, ουδέτερος σαν όλους τους αγγέλους.
Δε φαίνεται, δεν ακούγεται, δεν πιάνεται, δεν τον καταλαβαίνω.
Κλαίω, απελπίζομαι, στενεύομαι στο ίδιο μου το σώμα, λέω είναι απών.
Με ξέχασε, αδιαφορεί, δε νοιάζεται, με εγκατέλειψε, με τους φόβους μου μόνη με άφησε.
Φτάνω στο χείλος του γκρεμού, λέω «τελείωσα», ετοιμάζομαι για το χαμό και για την πτώση, παραδίνομαι στα σκοτάδια μου να με καταπιούν.
Και τότε δίχτυ απλώνεται, φτερά μου βγαίνουνε, σκοινί με τραβάει και έτσι σώζομαι.
Οι χτύποι αυξάνονται, τον αγαπάω! Είναι εδώ, δίπλα μου, δε με εγκατέλειψε, δε με παράτησε! Απλώνω τα χέρια μου να τον αγκαλιάσω, μα δε μπορώ.
Γιατί είναι άυλος, είναι ασώματος, είναι αόρατος, είναι ουδέτερος σαν όλους τους αγγέλους. Σώζει και φεύγει.
Εύα Κοτσίκου
Post Views: 4