12 Φεβρουαρίου 2022
Share

Ο άγγελός μου

Post Views: 4
Άυλος, ασώματος, αόρατος, ουδέτερος σαν όλους τους αγγέλους.
 
Δε φαίνεται, δεν ακούγεται, δεν πιάνεται, δεν τον καταλαβαίνω.
 
Κλαίω, απελπίζομαι, στενεύομαι στο ίδιο μου το σώμα, λέω είναι απών. 
 
Με ξέχασε, αδιαφορεί, δε νοιάζεται, με εγκατέλειψε, με τους φόβους μου μόνη με άφησε. 
 
Φτάνω στο χείλος του γκρεμού, λέω «τελείωσα», ετοιμάζομαι για το χαμό και για την πτώση, παραδίνομαι στα σκοτάδια μου να με καταπιούν. 
 
Και τότε δίχτυ απλώνεται, φτερά μου βγαίνουνε, σκοινί με τραβάει και έτσι σώζομαι. 
 
Οι χτύποι αυξάνονται, τον αγαπάω! Είναι εδώ, δίπλα μου, δε με εγκατέλειψε, δε με παράτησε! Απλώνω τα χέρια μου να τον αγκαλιάσω, μα δε μπορώ. 
 
Γιατί είναι άυλος, είναι ασώματος, είναι αόρατος, είναι ουδέτερος σαν όλους τους αγγέλους. Σώζει και φεύγει.
 
Εύα Κοτσίκου
Post Views: 4

About Εύα Κοτσίκου

Είμαι η Εύα και ζω στον δικό μου ονειρόκοσμο ο οποίος αποτελείται από χαρτιά, μολύβια και λέξεις. Μεγαλωμένη στην πιο μποέμ συνοικία της Αθήνας, τα Πετράλωνα, δεν θα μπορούσα παρά να είμαι λάτρης του Κέντρου. Αγαπώ να βολτάρω στα Αθηναϊκά στενά, τους καλλιτέχνες και την ποίηση του δρόμου, την ποίηση γενικότερα, τη σοκολάτα και τα χαμόγελα στα χείλη των ανθρώπων.
Δηλώνω αιώνιο παιδί και πιστεύω ότι η ευγένεια, η θετικότητα και η καλοσύνη μπορούν να μαλακώσουν και την πιο σκληρή καρδιά. Γελάω δυνατά και συγκινούμαι εύκολα. Γράφω παντού, όπου βρω, ακόμα και σε χαρτάκια για τσιγάρα και ας μην καπνίζω. Μπορώ να εμπνευστώ ακόμα και από έναν κόκκο άμμου. Λατρεύω τα τραγούδια και τα ταξίδια, ειδικά αυτά που κάνω πάνω σε χάρτινα καράβια... Είμαι η Εύα και στόχος μου είναι να σας πάρω μαζί μου στα ταξίδια αυτά...

Μπορεί επίσης να σας αρέσει