Εγκιβωτίζω το χάος μου
Εγκιβωτίζω το χάος μου.
Εγκλωβίζω σε χρωματιστές κορδέλες, κομμάτια της ψυχής μου
κι ύστερα πλέκω τα μαλλιά μου.
Χρωματίζω τους 4 τοίχους της φυλακής μου
και γίνονται διάφανοι, μα καθρεφτίζουν το μαύρο των ματιών μου.
Χάνομαι σε ποιήματα,
αναζητώ τα πιο μύχια νοήματα,
αυτά που δεν παραδέχεται κανείς
κι ούτε τον ενδιαφέρουν.
Εγκλωβίζω το χάος μου,
προσπαθώντας να το περιορίσω.
Είν’ αδάμαστη η σκέψη μου
και δε χωράει στους κανόνες της λογικής.
Φιλίνα Ιγνατιάδου
