Είναι εκείνη η παράσταση που έπρεπε να παίξω και την πλήρωσα ακριβά, εκείνη η βάρδια που μονάχα τώρα εύχομαι να είχα αποφύγει. Τώρα πληρώνω μόνο το ταξί που θα με πάει στην παράσταση και θα σταθώ στην άκρη για να δω τους υπολοίπους καθώς δίνουν έναν καλύτερο εαυτό κάτω από τα φώτα, στη μονάκριβη παράσταση του εγώ, μα ο εαυτός τους έφτασε στο κόκαλο και ο πόνος χοντραίνει τα στόματα.
Κάθομαι και παρακολουθώ, στο παρασκήνιο, στον χρυσό, μα μοναχικό μου θρόνο, κάθομαι και παρακολουθώ, τους σκλάβους να δίνουν τον καλύτερο τους εαυτό.
Ορφέας Σουρής
