Χώρος, χρόνος και άλλα σημαντικά της ηλικίας μου

Δεν έχω χώρο πια για χάρες, ούτε για να σκορπίζομαι. Δε θέλω να μου παραχωρεί κανένας τον αέρα του, θέλω τo δικό μου αέρα να αναπνέω, όχι το δικό σου. Δε χρειάζομαι παρά μια γωνιά δική μου, και έτσι σου χαρίζω τον υπόλοιπο κόσμο, μα σε τούτη τη γωνιά να χτυπήσεις για να μπεις. Μη με ενοχλείς όταν δε θέλω να μιλήσω, δε θα σου κάνω καμιά παραχώρηση, κουράστηκα να εξηγώ και να απολογούμαι.
 
Έπαψα να κυκλοφορώ με οδηγίες χρήσης μέσα στην τσάντα, φρόντισε να καταλάβεις, όπως έκανα εγώ πάντα. Όπως κατανοούσα ακόμα και τον εχθρό μου, έτσι να κοπιάζεις, να πασχίζεις να καταλαβαίνεις και εσύ. Δε θα σου αγοράσω λεξικό με τη φωτογραφία μου δίπλα, γι’ αυτό αν θέλεις, βάλε λίγο το μυαλό σου να δουλέψει και να σκεφτείς γιατί κάνω κάτι, ή γιατί δεν κάνω.
 
Είμαι ένας άνθρωπος που μισεί τη μετριότητα, μη με βάζεις να αναμετρηθώ με το λίγο σου, αν νομίζεις πως δεν αντέχεις τα δύσκολα, σου ανοίγω την πόρτα και σε φιλώ στο μάγουλο. Μεγάλωσα για να κρατάω κακίες, μεγάλωσα για να παραδίδω ιδιαίτερα μαθήματα συμπεριφοράς, μεγάλωσα για να ψάχνω τον τρόπο που θα σου πω κάτι δίχως να σε πειράξει.
 
Μεγάλωσα… Μόνο που μαζί μου δε μεγάλωσε η υπομονή μου. Συρρικνώθηκε. 
 
© Μπέττυ Κούτσιου 
 
“Χώρος, χρόνος και άλλα σημαντικά της ηλικίας μου.”

Γράψτε ένα σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *